Bridget Jones stuntelt in thrillerachtige omstandigheden

Als scenarist en producent van televisieseries, films en theaterstukken heeft Patty Stenger al een repertoire van formaat opgebouwd. Zo schreef ze onder andere tien jaar lang mee aan afleveringen voor ‘Sesamstraat’ en komt de populaire televisieserie ‘De meiden van De Wit’ (2002-2005) van haar hand. Daarnaast heeft ze haar eigen productiebedrijf, Zee, en schreef ze tientallen films in opdracht. Zuidas  is het eerste boek van haar dat gepubliceerd wordt: een thrillerdebuut.

Wat al gauw opvalt is dat Zuidas  zich – weinig verrassend – heel goed leent als script voor een verfilming (die ook al wordt aangekondigd), of zelfs voor een korte televisieserie. Het verhaal neemt er de tijd voor zich te ontplooien, het blijft lange tijd raden naar de precieze plot en je kijkt ‘shot voor shot’ mee met Alice. Alice Bloemberg – een briljante econome, maar naïef op het kindse af. Type Bridget Jones. Overigens wel gezegend met een aantrekkelijk voorkomen, maar nogal onhandig en qua sociale vaardigheid nét boven het niveau syndroom van Asperger.

Alice wordt uit het ‘achterlijke’ Limburg geplukt en in het bruisende Amsterdam geplant wanneer ze door een headhunter wordt binnengehaald. Bij een consultancybureau: hip, hot en meedogenloos. Locatie: Zuidas, het “Manhattan van Amsterdam”. Onder de hoede genomen door haar (al dan niet) goedbedoelende cheffin Monique wordt Alice klaargestoomd om de grootste projecten te gaan binnenhalen. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde, maar dan is ze er ook wel klaar voor – om vervolgens flink te worden gebruikt. Want voor ze het goed en wel beseft is ze betrokken geraakt bij een omvangrijke vastgoedfraudezaak en krijgt ze te maken met omkoperij en chantage. Leert ze hoe onzichtbaar de grenzen van belangenverstrengeling kunnen liggen. En ervaart ze hoe desastreus haar delicate positie kan uitpakken voor haar hele bestaan.

Actuele misdaad dus, maar helaas komt Zuidas als thriller toch niet goed uit de verf. Alice leeft te veel in haar eigen wereldje. Ze is zó gefocust op het zich staande houden in die voor haar moeilijk bij te benen zakenwereld dat alle signalen van (mogelijk) onraad haar volledig ontgaan. Niet erg handig wanneer de lezer enkel kan afgaan op informatie verstrekt vanuit haar perspectief. De show-don’t-tell-techniek werkt op papier anders dan op het scherm en hier wordt weinig spanning of raadselachtigheid gecreëerd. Als je niet thuis bent in het Zuidas zakenmilieu kan bovendien álles verdacht lijken. Verduidelijking van de gang van zaken wordt niet gegeven en als ‘leek’ voel je je soms even onbeholpen als Alice zelf. Pas de laatste veertig (van de tweehonderdnegenenveertig) pagina’'s wordt het echt spannend. Sterker nog, het tot dan toe relaxt meanderende verhaal raakt plots in een neurotiserende stroomversnelling en eindigt na een ontnuchterende waterval. Verrassend, zij het wel véél ineens.

Zuidas is  een aardig debuut, maar had waarschijnlijk beter niet het predicaat “thriller” gekregen. Op zich is de thematiek een prima fundament voor een thriller, maar bij de verdere opbouw zijn er wat planken misgeslagen. '“Bridget Jones stuntelt in thrillerachtige omstandigheden'” zou een goede omschrijving zijn van dit verhaal dat met wat goeie wil nog het meest wegheeft van een misdaadroman. Zo bezien is Zuidas  beslist goed te pruimen. Met name voor dames inleef- en herkenbaar. Humoristisch, sterk neigend naar chicklit. Een belofte voor een leuke feelgood-movie.