Een pageturner die verrast door zijn eenvoud en finesse. .

In De Christiemoorden neemt Dominique Biebau je mee naar een ogenschijnlijk slaperig dorp, waar de rust abrupt wordt verstoord door een reeks mysterieuze gebeurtenissen. Het leven van de introverte, "laat-me-vooral-met-rust"-bibliothecaresse en de rest van de dorpsgemeenschap raakt volledig ontregeld. De premisse – een bibliotheek die anonieme pakjes ontvangt met Agatha Christie-boeken, gevolgd door misdaden die er ogenschijnlijk geen verband mee hebben – is origineel en vernuftig.
Wat direct opvalt, is Biebau’s meeslepende schrijfstijl. Zijn zinnen zijn soepel en sierlijk, en ze geven het verhaal een scherp randje en onverwachte diepgang zonder ooit pretentieus te worden. Sommige passages zijn echte juweeltjes:
"Je hebt mensen die golven maken en mensen die de getijden ondergaan."
"Zelf was hij geen turnzaalmateriaal: mager, bleek en astmatisch diende hij hooguit om de fysiek van zijn vrienden extra in de verf te zetten."
De Christiemoorden is een boek dat perfect thuishoort op een regenachtige avond bij het haardvuur. De vlotte stijl, subtiele en licht cynische humor, het crescendo van het verhaal en vooral de onweerstaanbare charme van de dames van leesclub Met Thrillende Vingers zorgen ervoor dat je blijft doorlezen.