Lezersrecensie
Kijkje in het leven van een forensisch rechercheur
Sporen liegen niet van John Pel biedt een unieke inkijk in het werk van een forensisch rechercheur in de strijd tegen de zware criminaliteit. Niet minder dan vijftienhonderd doden gingen door zijn handen. De lijst met zaken waarbij oud-forensisch rechercheur John Pel in zijn carrière betrokken was, is niet alleen indrukwekkend maar ook angstaanjagend.
Pel begon zijn loopbaan bij de Amsterdamse politie als portier, om vijfendertig jaar later afscheid te nemen als leidinggevende bij het Landelijk Team Forensische Opsporing. Als technisch rechercheur werkte hij mee aan tientallen liquidatie-onderzoeken – waaronder het Passage-onderzoek – en was hij betrokken bij schokkende zaken als de Bijlmerramp, de moord op Theo van Gogh, de aanslag op het Koninklijk Huis in Apeldoorn, de schietpartij in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn en MH17, gebeurtenissen die in ons collectieve geheugen gegrift staan.
Gedurende zijn carrière verschoof de focus van tactische recherche naar forensische opsporing. John Pel stond aan de wieg van enkele belangrijke innovaties op dat gebied. Sporen liegen niet van John Pel biedt niet alleen een unieke inkijk in het werk van de politie in de strijd tegen de zware criminaliteit, maar laat ook zien welke invloed zulke zaken hebben op de mentale weerbaarheid van iedereen die erbij betrokken is.
Dit boek leest ontzettend vlot weg wat niet meteen negatief betekent in mijn ogen. De gebeurtenissen en verhalen boeide mij enorm en heb er ook wat dingen van geleerd! Je leert iemand kennen vanaf het begin van zijn loopbaan waar hij in verder doorgroeit en steeds meer dingen meemaakt. Van de Bijlmerramp tot aan MH-17, je leest hoe hij ten werk ging, zijn emoties en wat voor een impact het op hem had. Hoe is hij met deze gebeurtenissen omgegaan? Heeft hij er iets aan overgehouden? Je leert John Pel echt in dit boek kennen, met ook kleine stukjes uit zijn privé leven, wat zijn vrouw van zijn werk vond en hoe zij het leven accepteerde met een man die rechercheur is, hoe valt daar mee te leven? Ben je het eens met het werk, of moet je ander werk gaan zoeken? Kan je de druk aan of ga je eronderdoor?
Voor de lezers die van politie verhalen/ true crime houden, ik zou dit boek lezen ja. Je leest dingen over rampen waar je misschien nog niks van wist omdat John dingen uitlegt of aan de lezer laat merken wat hij allemaal heeft gezien tijdens deze dingen. Je krijgt iets meer details te lezen over verschrikkelijke gebeurtenissen wat ikzelf enorm interessant vind.
Pel begon zijn loopbaan bij de Amsterdamse politie als portier, om vijfendertig jaar later afscheid te nemen als leidinggevende bij het Landelijk Team Forensische Opsporing. Als technisch rechercheur werkte hij mee aan tientallen liquidatie-onderzoeken – waaronder het Passage-onderzoek – en was hij betrokken bij schokkende zaken als de Bijlmerramp, de moord op Theo van Gogh, de aanslag op het Koninklijk Huis in Apeldoorn, de schietpartij in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn en MH17, gebeurtenissen die in ons collectieve geheugen gegrift staan.
Gedurende zijn carrière verschoof de focus van tactische recherche naar forensische opsporing. John Pel stond aan de wieg van enkele belangrijke innovaties op dat gebied. Sporen liegen niet van John Pel biedt niet alleen een unieke inkijk in het werk van de politie in de strijd tegen de zware criminaliteit, maar laat ook zien welke invloed zulke zaken hebben op de mentale weerbaarheid van iedereen die erbij betrokken is.
Dit boek leest ontzettend vlot weg wat niet meteen negatief betekent in mijn ogen. De gebeurtenissen en verhalen boeide mij enorm en heb er ook wat dingen van geleerd! Je leert iemand kennen vanaf het begin van zijn loopbaan waar hij in verder doorgroeit en steeds meer dingen meemaakt. Van de Bijlmerramp tot aan MH-17, je leest hoe hij ten werk ging, zijn emoties en wat voor een impact het op hem had. Hoe is hij met deze gebeurtenissen omgegaan? Heeft hij er iets aan overgehouden? Je leert John Pel echt in dit boek kennen, met ook kleine stukjes uit zijn privé leven, wat zijn vrouw van zijn werk vond en hoe zij het leven accepteerde met een man die rechercheur is, hoe valt daar mee te leven? Ben je het eens met het werk, of moet je ander werk gaan zoeken? Kan je de druk aan of ga je eronderdoor?
Voor de lezers die van politie verhalen/ true crime houden, ik zou dit boek lezen ja. Je leest dingen over rampen waar je misschien nog niks van wist omdat John dingen uitlegt of aan de lezer laat merken wat hij allemaal heeft gezien tijdens deze dingen. Je krijgt iets meer details te lezen over verschrikkelijke gebeurtenissen wat ikzelf enorm interessant vind.
1
Reageer op deze recensie
