Licht verteerbare thriller
Vraag een willekeurige lezer om een van Nederlands bekendste en succesvolste thrillerauteurs te noemen en de kans is groot dat hij of zij met Esther Verhoef (1968) op de proppen komt. Meer dan 25 jaar in het vak, miljoenen verkochte boeken en meerdere bekroonde titels, dat kan tellen. Ze startte haar schrijfcarrière met columns in Flair en non-fictie over dieren. Daarna volgden romans, verhalenbundels en thrillers; met name de spannende boeken brachten haar grote bekendheid.
'De schrijfstijl in Alter ego is bijzonder vlot; je merkt dat Verhoef vaker met dit bijltje gehakt heeft.' – recensent Greet
In haar nieuwste pennenvrucht Alter ego neemt de auteur de lezer mee naar de wereld van bekende sterrenkoks. Het verhaal draait om dertiger Lynn, die getrouwd is met de veel oudere Camiel, een bekende chef-kok. Ze verzorgt de PR voor zijn sterrenrestaurant en samen zijn ze druk bezig met het oprichten van meerdere filialen. Hoewel ze het werk nauwelijks kan bolwerken, stort ze zich in een liefdesaffaire met een jonge, aantrekkelijke elektricien. Al snel gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen in het huis van Lynn en Camiel, en meermaals voelt zij zich bekeken. Wat is er aan de hand?
Terwijl onduidelijk is wie het leven van de vrouw probeert te vergallen, mag de lezer af en toe een blik op haar jeugdjaren werpen. Lynn is de dochter van een bekende kok, een man met een kwalijke dronk, waar haar moeder niet tegenop kon. Beide ouders zijn vrij jong overleden, en behalve een ondertussen dementerende tante en een onverschillige zus heeft Lynn geen familie meer. Deze flashbacks werken goed, al zal later blijken dat ze verre van volledig zijn.
De schrijfstijl in Alter ego is bijzonder vlot; je merkt dat Verhoef vaker met dit bijltje gehakt heeft. Wel heeft ze de vervelende neiging Engelse woorden te gebruiken wanneer dat totaal niet nodig is. Wat is in hemelsnaam een 'mellow sfeer', en waarom zou je een 'retreat' organiseren of mensen 'laffe snitches' noemen? In de categorie kleine ergernissen valt eveneens het constante herhalen van de afkorting 'rvs' (roestvast staal) wanneer bijvoorbeeld tafels in het restaurant of werkbladen in de keuken beschreven worden.
Hoofdpersonage Lynn vertoeft in het gezelschap van een aantal figuren die begrijpelijkerwijs niet allemaal even goed uitgewerkt zijn. Andere worden dan weer ietwat karikaturaal neergezet. Een jaloerse ex, een man die zijn werk liever ziet dan zijn vrouw, een knappe gast die het met zijn vrouwelijke opdrachtgever aanlegt, de onvermijdelijke homoseksuele vriend, enzovoort. Een echte representatie van de samenleving zijn ze wellicht niet, maar ze vormen wel een kleurrijk geheel en trekken de lezer moeiteloos mee in het verhaal. Het is jammer dat de plot weinig verrassingen biedt, alles is wel eens eerder gedaan. Echt storen doet het niet, maar bonuspunten voor originaliteit krijgt het boek niet.
Hoewel deze thriller urenlang weet te vermaken, is de spanning niet heel groot, erg dreigend wordt de sfeer nooit. Voorspelbaarheid ligt af en toe op de loer, dus wanneer je verdenkingen te zeer één kant opgaan, gooit de auteur snel een nieuw balletje op, zodat je gaat twijfelen. Uiteindelijk wordt er te weinig informatie gegeven om echt mee te kunnen puzzelen. De ontknoping komt daardoor ietwat uit de lucht gevallen; dader en motieven worden veel te weinig uitgewerkt.
Conclusie? Alter ego is een prettig leesbare en licht verteerbare thriller, die echter weinig originaliteit en spanning te bieden heeft.
Reageer op deze recensie