Interessante invalshoek, boeiende personages en verhaallijnen

Pascal Engman (1986) is een Zweedse journalist, die voor Expressen en andere bekende kranten in zijn thuisland werkte. Tijdens een sabbatical reisde hij naar Chili, het land dat als inspiratiebron voor zijn eerste thrillers zou fungeren. Debuteren deed hij met de standalone Patriotten; daarna volgde Vuurland, het eerste deel in een serie rond personage Vanessa Frank. Femicide is het tweede boek in de rij en werd net als het eerdere werk van Engman in het Nederlands vertaald door Ydelet Westra.

Wanneer een jonge vrouw het uitmaakt met haar vriend die in de cel zit, dreigt hij haar te vermoorden. Kort daarna wordt ze dood teruggevonden, uitgerekend tijdens zijn verlof uit de gevangenis. Het lijkt een uitgemaakte zaak, en toch krijgt inspecteur Vanessa Frank steeds meer het vermoeden dat er iets anders aan de hand is. Wanneer even later opnieuw een vrouw vermoord wordt aangetroffen, gaan steeds meer alarmbellen rinkelen. Wat is het verband tussen de moorden? Is het toeval dat steeds de partner van het slachtoffer de voor de hand liggende dader is?

In Femicide neemt de auteur zijn lezers voor het eerst niet mee naar Chili, alle verhaallijnen spelen zich af in Stockholm. Naast inspecteur Frank en haar collega’s leveren heel wat anderen hun bijdrage. Allereerst is er Jasmina, een intelligente journalist bij Kvällspressen, die een grote rol bij de ontknoping van de zaak zal spelen. Veel aandacht is er voor Oscar Sjölander, de beroemde televisiepresentator die het niet zo nauw neemt met de echtelijke trouw. En dan is er Tom, de jongeman die er maar niet in slaagt een liefdesrelatie met een vrouw aan te knopen, terwijl een stel verlopen junks dan weer aantoont dat er echt op ieder potje een dekseltje past. Last but not least is er de terugkeer van Nicolas Paredes, de held uit Vuurland.

Ondanks de vele personages en verhaallijnen, voelt het geheel nooit complex aan. De talloze en niet altijd ter zake doende uitweidingen uit het eerste boek in de serie zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Waar de lezer toen vooral veel geduld moest hebben, zit die nu meteen in het verhaal en kan hij meepuzzelen met inspecteur Frank in de hoop de zaak op te lossen. De link tussen de verschillende slachtoffers is immers een raadsel. Eveneens is lange tijd onduidelijk wie er achter de moorden zit. En wanneer de mist optrekt, blijft de vraag of de auteur de lezer wellicht op een vals spoor gezet heeft. Het zal toch niet?

Het boek bestaat uit acht delen, die min of meer willekeurig gekozen lijken. Belangrijker is de opdeling in vele korte hoofdstukken, want zij zorgen ervoor dat het tempo vanaf het begin er goed in zit. De voortdurende perspectiefwisselingen en de vlotte schrijfstijl van Engman, die veel ruimte laat voor dialoog, doen de rest. De verschillende verhaallijnen zijn in evenwicht en de spanning is doorlopend aanwezig. Naar het einde toe schakelt de auteur nog een tandje hoger en gewelddadige scènes schuwt hij niet. De ontknoping is absoluut bevredigend en losse draadjes zijn niet te bespeuren.

Femicide is een spannende en meeslepende thriller. Een boek met een interessante invalshoek en personages, boeiende verhaallijnen en een ontknoping die er zijn mag. Vanessa Frank heeft overigens nog een en ander in petto voor de lezer, want in tegenstelling tot wat eerder gezegd werd, houdt Engman het niet bij een trilogie, maar werkt hij al aan nummer vier.