De spanning viert hoogtij
De Amerikaanse Karen Rose (1964) debuteerde in 2003 met de standalone Don't tell, vijf jaar later naar het Nederlands vertaald als Sterf voor mij. Het was de start van een carrière waarin ze tientallen boeken zou uitbrengen, veelal omschreven als 'romantische thrillers', spanning dus met een vleugje romantiek. Ze heeft meerdere series op haar naam staan, genoemd naar de plaats waar de verhalen zich afspelen: Baltimore, Chicago, Cincinnati, Minneapolis en San Diego. Soms is er overlap van personages, en het is altijd afwachten tot welke reeks een nieuwe titel zal behoren. In diepe wateren speelt zich net als het eerder verschenen Vijf voor twaalf af in New Orleans; beide boeken werden door Hans Verbeek naar het Nederlands vertaald.
'Steeds wanneer je denkt dat de finish in zicht komt, blijkt dat niet zo te zijn en doet de auteur er nog een schepje bovenop.' – recensent Greet
Rose laat de lezer kennismaken met officier van justitie Kaj Cardozo, die na een mislukte ontvoeringspoging op zijn zoontje Elijah op zoek gaat naar bescherming voor hem. De man heeft binnen de politie veel corruptie blootgelegd en doet daarom een beroep op een private firma. Val Sorensen wordt aangesteld als bewaker van de tienjarige Elijah en wordt daarbij ondersteund door een heel team van specialisten die eveneens het onderzoek naar de daders op zich nemen. Aangezien Kaj aan verschillende belangrijke zaken werkt, veronderstellen ze dat ze daar moeten zoeken. Ze komen op het spoor van de broers Aaron en Corey Gates, mannen die hun hand niet omdraaien voor een beetje geweld meer of minder.
Hoewel In diepe wateren een heuse klepper is, beslaat het eigenlijke verhaal slechts vijf dagen. Meteen is duidelijk dat Rose elke ontwikkeling minutieus uit de doeken doet, zonder daarbij het gevoel te wekken dat een en ander korter had gemoeten. Ze zet de lijntjes uit van een veelomvattende plot, waarin alles in elkaar zal haken en een solide geheel vormen. Ze neemt de tijd om veel van de talrijke personages een eigen gezicht te geven en de verschillende personages goed uit de verf te laten komen. Ze schetst heel duidelijk de relaties tussen mensen en besteedt aandacht aan hun ontwikkeling en verschuivende machtsverhoudingen. Thema's als goed versus kwaad, manipulatie, leugens, bedrog, drugs en geweld komen voorbij.
Ster van de show is wellicht Czar, de kolossale hond van Val, die precies aanvoelt wie zijn bescherming waard is en wie niet. De kleine Elijah is heel volwassen voor zijn leeftijd, getekend door het verlies van zijn moeder en zware diabetes. Hoofdpersonage Val is niet alleen lijfwacht, deze ex-militair is ook deeltijds leerkracht en draagt een traumatische ervaring uit het verleden met zich mee. Kaj is dan weer de man met het grote hart, zoals er in dit boek meerdere rondlopen. Met zijn allen vormen ze een groot contrast met de criminelen in het verhaal, die door de auteur zodanig worden neergezet dat ze vooral afschuw opwekken.
Rose zou Rose niet zijn, mocht In diepe wateren geen ontluikende liefde bevatten. De aantrekkingskracht tussen Val en Kaj wordt een beetje plompverloren geïntroduceerd, maar weet daarna volop te overtuigen. De korte romantische intermezzo's doen niets af aan de spanning, die crescendo gaat. Steeds wanneer je denkt dat de finish in zicht komt, blijkt dat niet zo te zijn en doet de auteur er nog een schepje bovenop. Ze doet dat met vlotte pen en geeft haar publiek de mogelijkheid alle finesses van de ijzersterke plot te ontdekken. Een bevredigende ontknoping is de kers op de taart.
In diepe wateren is de zoveelste geslaagde thriller van Karen Rose, perfect los te lezen van Vijf voor twaalf. De personages roepen allerlei emoties op, de spanning viert hoogtij en de lezer blijft te allen tijde geboeid, knap werk!
Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!
Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een genummerd boek' en 'Lees een nat boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.
Reageer op deze recensie