Goed geschreven en spannend

Floris Kleijne (1970) is Nederlander en ging na zijn studie biologie aan het werk als coach, ondernemer en projectmanager. In zijn vrije tijd begon hij meer en meer te schrijven; na tientallen Engelstalige korte verhalen, voornamelijk sciencefiction en fantasy, waagde hij zich aan een heuse thriller. Dat debuut kreeg de titel Klaverblad en zou in 2021 de Schaduwprijs winnen. Nu is er de opvolger Kleinste kwaad, die zich twee jaar later afspeelt en waarin de personages Zorah Thijssen en Roelant Onderwater opnieuw de hoofdrollen spelen.

Sinds detective Roelant een relatie heeft met Zorah, neemt hij geen louche klussen meer aan; hij is klaar met het criminele circuit, dat heeft hij zijn partner beloofd. Wanneer hij gecontacteerd wordt door drugshandelaar Ko, die nog iets van hem tegoed heeft, ziet hij geen andere mogelijkheid dan de opdracht toch aan te nemen. Ko's dochter is samen met vier andere leerlingen van een privéschool ontvoerd en de man wil dat Roelant op onderzoek uitgaat. Door omstandigheden raakt ook Zorah betrokken bij de zaak, zij zal de ouders van een ander meisje bijstaan, waardoor haar nieuwe rol als detective steeds meer vorm krijgt. Beiden beseffen niet in welk wespennest ze verzeild zullen raken.

Kleinste kwaad wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Eerst en vooral ontdekken we door de ogen van Roelant en Zorah hoe de ouders de ontvoering beleven en weten we precies wat de beide detectives ondernemen in hun poging een bijdrage aan het onderzoek te leveren. Aanvullend daarop is er het standpunt van rechercheur Van Eik, die steeds moet schipperen tussen wat de regels voorschrijven en wat zijn gevoel zegt. Ten slotte is er Sharon, een van de kinderen, die de lezer laat weten hoe het haar en de anderen vergaat. Een paar keer wordt het verhaal onderbroken door een cursief gedrukte tekst, waarin het onbekende brein achter de ontvoering aan het woord komt.

De protagonisten Roelant en Zorah zijn geen personages die de lezer meteen in zijn hart sluit. Beiden komen vrij hard over – hun verleden is daar niet vreemd aan – en hoewel hun privéleven in beeld komt, zorgt het niet voor extra sympathiepunten. Terwijl in Klaverblad de achtergrond van Zorah een grote rol speelt, is het dit keer Roelant die zijn geheimen prijsgeeft. De andere personages, waaronder de ouderparen en de vijf leerlingen, worden niet overdadig uitgewerkt, iets wat overigens helemaal niet nodig is.

Blijft de vraag of Kleijne met deze opzet en personages voor actie en spanning heeft kunnen zorgen. In tegenstelling tot de speurders is de lezer min of meer van alles op de hoogte. De ontvoerders zijn bekend, de toestand van de kinderen is duidelijk en het verloop van het onderzoek heeft geen geheimen. Het is wellicht de reden dat het verhaal lange tijd niet spannend is. Elk detail van het recherchewerk wordt beschreven, zowat elk gesprek wordt weergegeven. Maar dan neemt het verhaal halverwege niet alleen een wending, het wordt ook razend spannend. Vanaf dat moment slaak je een zucht van verlichting, want eindelijk komt alles in een stroomversnelling, eindelijk is het lezen zonder pauze en afstevenen op een hopelijk zinderende finale. En daarin stelt de auteur niet teleur; de ontknoping is verrassend en – niet onbelangrijk – de gebeurtenissen uit het eerste deel in de serie krijgen plots een staartje.

Kleinste kwaad kent een trage start, maar weet uiteindelijk helemaal te overtuigen. De vastgoedfraude en IT uit Klaverblad hebben plaatsgemaakt voor ontvoering en menselijke relaties. Goed geschreven, spannend en met een bevredigend slot zorgt deze tweede thriller van Floris Kleijne voor een geslaagde leeservaring.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een snel boek' en 'Lees een gevaarlijk boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.