Lost de verwachtingen in

Het echtpaar Kim Faber (1955) en Janni Pedersen (1968) debuteerde in 2020 met Winterland en veroverde daarna stormenderhand het hart van menig thrillerlezer. Beiden zijn journalist; hij schreef 25 jaar voor Politiken, een van de grootste Deense kranten, zij was rechtbankverslaggever en daarna nieuwspresentator bij TV2, een openbare televisiezender in Denemarken. Samen brachten ze al vijf boeken uit met de rechercheurs Martin Juncker en Signe Kristiansen in de hoofdrollen. Hun laatste pennenvrucht Leugenaar werd, net als de vorige delen, door Corry van Bree naar het Nederlands vertaald.

Het verhaal begint wanneer Robert Danius, de vermeende moordenaar van een elfjarige jongen, na nieuwe informatie vrijgesproken wordt. Men moet dus op zoek naar een andere dader, iemand die al die tijd ongestoord rondliep. Kort daarna verdwijnt Asser Larsen, een belangrijk iemand binnen het politiekorps en een sleutelfiguur in een geplande operatie tegen de Albanese maffia. Juncker en Signe krijgen de opdracht Larsen op te sporen en beginnen zijn gangen na te gaan. Tegelijkertijd kunnen ze het niet laten om verder onderzoek naar de vrijgelaten Danius te doen; ze kunnen er niet bij dat hij onschuldig zou zijn.

Leugenaar heeft een aangename opbouw. Voor een periode van ongeveer twee weken krijgt de lezer een dagelijks verslag voorgeschoteld. Alles netjes chronologisch, met slechts hier en daar een flashback naar gebeurtenissen uit het verleden. Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld en geeft updates over meerdere zaken. Er is de verdwenen Larsen en de heropende moordzaak, maar daarnaast is er Juckers collega Nabiha, die in conflict komt met haar geweten, wanneer haar broer zichzelf ontzettend in de problemen werkt.

Net als in vorige delen besteden Faber en Pedersen voldoende aandacht aan hun personages. Signe en Juncker zijn de meeste lezers vertrouwd, net als Charlotte, zijn ex-vrouw. Waar in een eerste boek nog veel aandacht ging naar Junckers demente vader, is het nu zijn zoon Kasper die steeds vaker opduikt. Hij lijdt na eerdere gebeurtenissen aan PTSS, en de auteurs grijpen de kans om psychische problemen aan te kaarten. De eerder genoemde Nabiha wordt geïntroduceerd, en zij zou wel eens van goudwaarde voor de serie kunnen zijn. Ze zet een glansrol neer, eerlijk en rechtdoorzee als ze is. Jammer dat haar collega's, een groep uiterst doorsnee Denen, het haar niet altijd makkelijk maken.

Het auteursduo is nog altijd gezegend met een bijzonder vlotte pen en zorgen ook dit keer voor een licht verteerbaar boek. En dat ondanks de best zware thema’s van pedofilie, kindermisbruik, ontrouw en geweld. Ze hebben voor de vijfde keer op rij een sterk verhaal in elkaar gestoken en weten de aandacht van de lezer 400 bladzijden lang vast te houden. Extreem spannend is de nieuwe thriller niet, wel meeslepend en boeiend. Toch is het jammer dat dit vijfde deel in de serie niet ‘af’ is; het heeft er alle schijn van dat de hangende verhaallijnen in een vervolg weer opgepakt zullen worden.

Ondanks die ene bedenking lost Leugenaar de verwachtingen in. Wanneer Faber en Pedersen sterke plots blijven verzinnen, kunnen sterke personages als Juncker en Signe, met versterking van Nabiha, nog een hele tijd mee.