Geweldige detective

Lupin, Arsène Lupin, de naam zal bij velen een belletje doen rinkelen. Het personage werd begin 19e eeuw door de Fransman Maurice Leblanc in het leven geroepen en in 2021 door Netflix de wereld ingestuurd. Nu is er het boek Lupin - Koningin aan zet, een prequel op de immens populaire tv-serie. Auteur van dienst is de Franse Bertrand Puard, een man met meer dan dertig romans op zijn naam, medescenarist voor films, games en stripverhalen en gepassioneerd door cinema en literatuur, meer bepaald de politieroman. Puard laat in het midden wanneer zijn verhaal zich precies afspeelt; wellicht begin 21e eeuw, want het ‘online tijdperk’ zoals we dat nu kennen was nog in volle ontwikkeling.

In Lupin, dat naar het Nederlands vertaald werd door Henriëtte Gorthuis, maken we kennis met de jonge antiekhandelaar Benjamin (Ben) Férel. Wanneer er bij zijn ouders wordt ingebroken, lost zijn moeder een schot, maar zij kan niet verhinderen dat haar man verdwijnt. Is hij ontvoerd of op de vlucht geslagen? Niemand wil er op dat moment de politie bij betrekken, maar een telefoontje naar Assane Diop – Bens beste vriend en gezegend met een analytische geest en speurderskwaliteiten – dat kan wel. Al snel blijkt dat Benjamins vader in het geheim het werk van kunstschilder Rosa Bonheur bestudeerde. Even later duikt een bijzonder schaakstuk op dat tijdens de inbraak beschadigd is geraakt. Heeft het iets met de verdwijning te maken?

‘Wat zou Lupin in dit geval doen? Zou hij er vannacht op afgaan? Zonder de politie in te schakelen? Dat was gevaarlijk, maar had de gentleman-inbreker ooit iets bereikt zonder zich aan duizend-en-een gevaren bloot te stellen?’

Wat volgt is een speurtocht om duimen en vingers bij af te likken, Lupin is een ijzersterke detective! Alles begint met een paar codes, waarna de ene hint naar de andere leidt. Nauwelijks is de zoektocht, die de jongens van Parijs naar Avignon en de Mont Ventoux zal brengen, begonnen of er duikt een familiegeheim op. Sommige dingen gaan best eenvoudig, dat kan niemand ontkennen; in een detective kan een auteur zich meer permitteren dan in een thriller, zoveel is duidelijk. Te midden van alle mysteries en actie ontsnapt de lezer niet aan de Franse sfeer die het boek ademt, onder andere door de plaatsen en kunstenaars die genoemd worden.

De proloog zorgt voor een klein beetje kadering, informatie die Ben en Assane niet hebben. De vijftig korte hoofdstukken die volgen houden de lezer aan het boek gekluisterd. Lupin is een heerlijk geschreven verhaal, met personages die je meteen in je hart sluit – wat nemen ze charmante en onbezonnen beslissingen – en over de plot bestaat ook niet de minste twijfel, die is weliswaar niet altijd even realistisch, maar oh zo meeslepend. De ontknoping is wellicht onverwacht, maar toch bijzonder geslaagd. Op dat punt wordt trouwens de link gelegd met de Netflix-serie, waarin Assane op zoek gaat naar de persoon die hij verantwoordelijk acht voor de dood van zijn vader.

Zelfs voordat duidelijk is dat schaakstukken een rol zullen spelen, zijn er verwijzingen naar het schaakspel. Personages staan mat, moeten zetten bedenken, er duiken een koning en een koningin op, en last but not least is er Caïssa, vernoemd naar de godin van het schaakspel. Kennis van schaken is overigens absoluut niet nodig om volop van dit boek te kunnen genieten. Ook naar Lupin – Assanes inspiratiebron bij zowat alles wat hij doet – wordt vanzelfsprekend meer dan eens verwezen, bijvoorbeeld door boektitels van Leblanc terloops te noemen. Overal ziet de jonge speurder gelijkenissen met de avonturen van zijn idool.

Conclusie? Lupin – Koningin aan zet is een geweldige detective met heerlijke personages en een originele plot. Zo mag Bertrand Puard er nog wel een paar schrijven.