Lezersrecensie
Dit, mijn plek, dit, mijn ziel….
Hellenacht is het derde deel van de Zusterklokkentrilogie, geschreven door de Noorse schrijver Lars Mytting. De cover van het boek ziet er enigszins dreigend uit, onheil, waar gaan deze vliegtuigen, die in formatie vliegen, heen?
Ik was erg nieuwsgierig naar dit derde deel, want de eerste twee delen, De Zusterklokken en Het Zustertapijt, liet ik mij volledig meeslepen in dit bijzondere verhaal. Lars Mytting neemt ons in het begin van het boek mee naar de 16e eeuw. De aan elkaar vastgeklonken Hekne-zusters Gunhild en Halfrid, zijn helderziend en weven het beroemde Zustertapijt. Het Zustertapijt voorspelt het einde der tijden, de Krapanatta, de Hellenacht. Kai Schweigaard dominee van Butangen van 1879 tot 1945, vindt het zoekgeraakte Zustertapijt, en denkt te zien wanneer en hoe hij zal sterven. In de inleiding van het boek wordt uitvoerig het leven beschreven van de zusters, die aan elkaar vastzitten, en veroordeeld kunnen worden tot de brandstapel. Het is aan dominee Sigvard C. Krafft te danken dat ze niet op de brandstapel belanden. Maar waar bevindt zich het graf? Deze passage wordt op huiveringwekkende wijze beschreven.
Na de inleiding stappen we het verhaal in van de Hellenacht. Een van de hoofdpersonen is Astrid Hekne, de dochter van Jehans Hekne en Brigitte, 19 a 20 jaar. Astrid is net zo eigengereid als haar grootmoeder Astrid Hekne, die bij de geboorte van haar tweeling Jehans en Victor het leven liet. Astrid is nieuwsgierig naar de Zusterklokken en naar de voorgeschiedenis ervan. Wij volgen Astrid in haar leven, zij staat in de kaaswinkel van haar moeder, maar wil zich toch verder ontwikkelen en gaat op aanraden van de dominee Kai Schweigaard naar de pabo in Hamar. Astrid is een stoere vrouw die goed kan omgaan met de Krag, een jachtgeweer en de melkbussen ophaalt vanuit de Seters met de Reo, een vrachtwagen.. Zij is op zoek naar die ene man, maar kan hem niet vinden. Ze moet niet veel hebben van de dorpsjongens van Butangen die haar trouwens ook op een afstand houden. Zij bezoekt in het geheim een van de Zusterklokken ( de ander bevindt zich in Dresden) Als de tweede wereldoorlog uitbreekt gaat Astrid in het verzet wat haar bijna noodlottig wordt. Tot slot beseft ze wie die ene man is met wie zij haar leven had willen delen.
Een tweede hoofdpersoon is de dominee van Butangen, Kai Schweigaard, een indrukwekkend man. Kai is al sinds 1879 dominee van Butangen en kent werkelijk iedereen in het dorp en is behalve dominee ook maatschappelijk werker. Hij is een intellectueel, zeer belezen. En verdiept zich in de geschiedenis van de heksenverbrandingen en zoekt naar informatie over dominee Krafft. Hij gaat op zoek naar het graf van de Hekne-zusjes en heeft in het geheim het Zustertapijt in zijn bezit.. Kai en Astrid kunnen het ook zeer goed met elkaar vinden. Kai vertelt haar de geheimen over het Zustertapijt.
Een derde, interessante persoon, is Esther Hekne, de zus van Astrid. Zij is blind maar is paranormaal begaafd. Zij voelt de gebeurtenissen die staan te gebeuren aan. Ik had graag nog wat meer over Esther willen weten. Hoe verloopt haar verdere leven? Personen die op de achtergrond zijn geschoven in dit 3e deel van de trilogie, zijn Jehans en Victor Hekne, zij spelen de hoofdrol in deel 2, maar ik had toch wat meer willen weten over de rol van Jehans tijdens de oorlog. Op meeslepende wijze wordt beschreven hoe historici uit Duitsland proberen de Zusterklok en het Zustertapijt naar Duitsland te krijgen.
Lars Mytting neemt de lezer mee in een wervelwind van gebeurtenissen: eerst het verhaal over de Hekne-zusjes, daarna de jaren voorafgaand aan WO II en tenslotte de oorlog zelf. Hij laat ons de Hellenacht beleven, komt de voorspelling van de Hekne-zusjes uit? Ook de prachtige natuur van Noorwegen, de stilte van het bos, het zwoegen door de sneeuw wordt fantastisch beschreven. Het is alsof je er tijdens het lezen zelf bent.
De personages in het boek worden duidelijk beschreven, het verhaal leest als een trein, Mytting schrijft beeldende taal en je wilt beslist weten hoe het eindigt. De voorkennis van deel 1 en 2 gaf mij veel meerwaarde. Je begrijpt dan beter het belang van de Zusterklokken, de staafkerk en het Zustertapijt, de relatie ( grootmoeder) Astrid-Kai Schweigaard, de tweeling Jehans en Victor etc. Aan lezers die de eerste twee delen nog niet hebben gelezen: doe het alsnog, het is zeer de moeite waard!
Ik was erg nieuwsgierig naar dit derde deel, want de eerste twee delen, De Zusterklokken en Het Zustertapijt, liet ik mij volledig meeslepen in dit bijzondere verhaal. Lars Mytting neemt ons in het begin van het boek mee naar de 16e eeuw. De aan elkaar vastgeklonken Hekne-zusters Gunhild en Halfrid, zijn helderziend en weven het beroemde Zustertapijt. Het Zustertapijt voorspelt het einde der tijden, de Krapanatta, de Hellenacht. Kai Schweigaard dominee van Butangen van 1879 tot 1945, vindt het zoekgeraakte Zustertapijt, en denkt te zien wanneer en hoe hij zal sterven. In de inleiding van het boek wordt uitvoerig het leven beschreven van de zusters, die aan elkaar vastzitten, en veroordeeld kunnen worden tot de brandstapel. Het is aan dominee Sigvard C. Krafft te danken dat ze niet op de brandstapel belanden. Maar waar bevindt zich het graf? Deze passage wordt op huiveringwekkende wijze beschreven.
Na de inleiding stappen we het verhaal in van de Hellenacht. Een van de hoofdpersonen is Astrid Hekne, de dochter van Jehans Hekne en Brigitte, 19 a 20 jaar. Astrid is net zo eigengereid als haar grootmoeder Astrid Hekne, die bij de geboorte van haar tweeling Jehans en Victor het leven liet. Astrid is nieuwsgierig naar de Zusterklokken en naar de voorgeschiedenis ervan. Wij volgen Astrid in haar leven, zij staat in de kaaswinkel van haar moeder, maar wil zich toch verder ontwikkelen en gaat op aanraden van de dominee Kai Schweigaard naar de pabo in Hamar. Astrid is een stoere vrouw die goed kan omgaan met de Krag, een jachtgeweer en de melkbussen ophaalt vanuit de Seters met de Reo, een vrachtwagen.. Zij is op zoek naar die ene man, maar kan hem niet vinden. Ze moet niet veel hebben van de dorpsjongens van Butangen die haar trouwens ook op een afstand houden. Zij bezoekt in het geheim een van de Zusterklokken ( de ander bevindt zich in Dresden) Als de tweede wereldoorlog uitbreekt gaat Astrid in het verzet wat haar bijna noodlottig wordt. Tot slot beseft ze wie die ene man is met wie zij haar leven had willen delen.
Een tweede hoofdpersoon is de dominee van Butangen, Kai Schweigaard, een indrukwekkend man. Kai is al sinds 1879 dominee van Butangen en kent werkelijk iedereen in het dorp en is behalve dominee ook maatschappelijk werker. Hij is een intellectueel, zeer belezen. En verdiept zich in de geschiedenis van de heksenverbrandingen en zoekt naar informatie over dominee Krafft. Hij gaat op zoek naar het graf van de Hekne-zusjes en heeft in het geheim het Zustertapijt in zijn bezit.. Kai en Astrid kunnen het ook zeer goed met elkaar vinden. Kai vertelt haar de geheimen over het Zustertapijt.
Een derde, interessante persoon, is Esther Hekne, de zus van Astrid. Zij is blind maar is paranormaal begaafd. Zij voelt de gebeurtenissen die staan te gebeuren aan. Ik had graag nog wat meer over Esther willen weten. Hoe verloopt haar verdere leven? Personen die op de achtergrond zijn geschoven in dit 3e deel van de trilogie, zijn Jehans en Victor Hekne, zij spelen de hoofdrol in deel 2, maar ik had toch wat meer willen weten over de rol van Jehans tijdens de oorlog. Op meeslepende wijze wordt beschreven hoe historici uit Duitsland proberen de Zusterklok en het Zustertapijt naar Duitsland te krijgen.
Lars Mytting neemt de lezer mee in een wervelwind van gebeurtenissen: eerst het verhaal over de Hekne-zusjes, daarna de jaren voorafgaand aan WO II en tenslotte de oorlog zelf. Hij laat ons de Hellenacht beleven, komt de voorspelling van de Hekne-zusjes uit? Ook de prachtige natuur van Noorwegen, de stilte van het bos, het zwoegen door de sneeuw wordt fantastisch beschreven. Het is alsof je er tijdens het lezen zelf bent.
De personages in het boek worden duidelijk beschreven, het verhaal leest als een trein, Mytting schrijft beeldende taal en je wilt beslist weten hoe het eindigt. De voorkennis van deel 1 en 2 gaf mij veel meerwaarde. Je begrijpt dan beter het belang van de Zusterklokken, de staafkerk en het Zustertapijt, de relatie ( grootmoeder) Astrid-Kai Schweigaard, de tweeling Jehans en Victor etc. Aan lezers die de eerste twee delen nog niet hebben gelezen: doe het alsnog, het is zeer de moeite waard!
1
Reageer op deze recensie
