De methode de Jong

Verrassend om in dit dagboek te lezen hoe Hokwerda's kind is ontstaan. Gedurende de tijd dat de schrijver ermee bezig is, zoekt hij in de bestaande literatuur naar voorbeelden hoe andere auteurs oplossingen vonden voor gebeurtenissen die in zijn boek ook plaatsvinden.
Dit doet mij een beetje denken een Method acting, waarbij acteurs en actrices zich 'inleven' in een rol. Het komt niet uit henzelf, maar ze beelden zich in dat ze een te spelen situatie zelf meemaken.
En ook het schrijven van Hokwerda's kind is in mijn ogen een verzameling van oplossingen, die andere auteurs hebben gevonden voor soortgelijke gebeurtenissen in de Jongs verhaal.
Het zoeken naar dergelijke oplossingen kost veel tijd en energie, en ik ben verbaasd, dat de Jong niet zelf iets bedenkt als oplossing voor zijn weergave van zijn verhaal. Legt hij de lat te hoog en is het verhaal zijn verhaal nog wel, als hij oplossingen van anderen nodig heeft?
Ik wil Oek de Jong geenszins onderschatten voor deze geweldige prestatie, want dat is het zonder meer, maar waar zit zijn eergevoel? Het gevoel dat je hebt als je iets helemaal zèlf gedaan hebt?
Maar ja, ook het zèlf zoeken naar een oplossing voor een zelf gecreërde situatie in het verhaal is toch ook 'eigen'?
Er zijn in dit dagboek diverse versies hoe het afloopt: H. Slaat zijn geliefde dood een pleegt zelfmoord, H. Wurgt zijn geliefde en pleegt zelfmoord. H. Steekt zijn geliefde dood en pleegt zelfmoord. De geliefde steekt H. dood en gaat de gevangenis in.
Bij elke versie vraagt de Jong zich af welke impact elke versie op de lezer heeft.
Ook hier ben ik verbaasd over, je schrijft toch zo'n verhaal voor jezelf, en wat een lezer er van vindt, daar heb je toch lak aan?
Maar misschien is dit wel geleerd op de Schrijversschool: je houdt altijd rekening met lezers.
Maar dan vraag ik mij af: is het geen aanname, om van een bepaalde reactie uit te gaan van een lezer? En dat is dan 1 lezer, een ander voelt er weer ies anders bij...
Mij lijkt het beter gewoon een eigen verhaal te schrijven, geheel autonoom. Dàt heeft kracht, zonder enig compromis. En ja, je loopt het risico dat maar weinigen het waarderen.
Het blijft tobben.
Maar dit boek geeft wel een heel aardig kijkje in de keuken van Oek de Jong.