Lezersrecensie
Tijdgeest in een klucht
Onder professoren is niet echt een tragi-komedie, eerder een klucht. Maar heel goed is de tijdgeest weergegeven, een tijd waar uitgebreid werd gepraat over repressieve tolerantsie, fiesieke hoedanigheit en meer uitdrukkingen in de vereenvaudigde spelling.
En niet alleen dat, Hermans weet het subliem toe te passen in de discussies en dialogen, die in deze demokraties belangrijke jaren werden gebruikt.
Maar het blijft kluchtig, drie professoren die het onafhankelijk van elkaar, hebben over de Playboy.
Terwijl er ook in het hoge noorden van Nederland ook bladen als De Lach en Penthouse bestonden.
Kluchtig als drie professoren met hun ega's een sexclub bezoeken, omdat Dingelam toevallig niets in huis heeft en daar nog wat te drinken valt.
En mogelijk is het wèl een sleutelroman, zoal Andreas Burnier wordt omschreven, die inderdaad rond 1975 hoogleraar criminologie was in Nijmegen.
Maar heel mooi om het akademies miljeu te schetsen, met alles dat daarbij hoort en vooral hoe ze met elkaar omgingen in die dagen, of nog steeds.
En niet alleen dat, Hermans weet het subliem toe te passen in de discussies en dialogen, die in deze demokraties belangrijke jaren werden gebruikt.
Maar het blijft kluchtig, drie professoren die het onafhankelijk van elkaar, hebben over de Playboy.
Terwijl er ook in het hoge noorden van Nederland ook bladen als De Lach en Penthouse bestonden.
Kluchtig als drie professoren met hun ega's een sexclub bezoeken, omdat Dingelam toevallig niets in huis heeft en daar nog wat te drinken valt.
En mogelijk is het wèl een sleutelroman, zoal Andreas Burnier wordt omschreven, die inderdaad rond 1975 hoogleraar criminologie was in Nijmegen.
Maar heel mooi om het akademies miljeu te schetsen, met alles dat daarbij hoort en vooral hoe ze met elkaar omgingen in die dagen, of nog steeds.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van GustaveClaessens
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
