Geen heilig vuur, wel pittig vuurwerk
In zijn debuutthriller Akte van berouw schept de Nederlandse auteur Chris Houtman (1955) een niet al te fraai beeld van het Vaticaan en de gezagdragers van de Rooms-Katholieke Kerk. Het heiligdom in Rome lijkt wel een broeinest van allerlei bijzonder ergerlijke toestanden. Het wordt, terecht ook, vermeld op het boekomslag: "Intrige en verraad in het Vaticaan." Het decor blijft echter niet beperkt tot Rome; het verhaal reist zelfs de wereld rond en wordt begeleid door een auteur die zich profileert als een ervaren globetrotter. Hij schrijft met kundigheid, met kennis van zaken. Dit schittert alvast op zijn nieuwbakken diploma van thrillerauteur. In zijn tweede boek Het negende gebod, dat weldra verschijnt, bijt de auteur zich nogmaals vast in religieuze sferen.
Akte van berouw bestaat uit twee belangrijke en van elkaar verschillende verhaallijnen. Enerzijds volg je als lezer het leven van pastor Jaap Hofhuis, anderzijds maak je deel uit van het team van Martin Hochstettler, commandant van de Zwitserse Garde. Deze laatste moet de veiligheid van paus Franciscus verzekeren; er liggen immers steeds potentiële moordenaars op de loer. De huidige paus is voorstander van een open Vaticaans beleid, ook op financieel vlak. Hij wil zelfs de resultaten van een audit binnen het Vaticaan openbaar bekend maken; ruim tegen de zin van een aantal behoudsgezinde oude kardinalen. Uiteindelijk versmelten de twee verhaallijnen in een opwindende apotheose.
'De paus voelde een lichte duizeling en hield zich vast aan de vensterbank. Hij keek gespannen toe hoe commandant Hochstettler verwoed aan het skypen was met dr. Stephens. Ook bij de doorgaans zo stoïcijnse bevelhebber leek een machteloze paniek de overhand te gaan krijgen.'
De Rooms-Katholieke Kerk heeft heel wat schade geleden, vooral de voorbije jaren; ze heeft flink in de klappen gedeeld. Vooral de diepmenselijke houding en eenvoudige levensstijl van paus Franciscus verfraait dat beeld. Chris Houtman steekt enige vorm van empathie voor de huidige vaandeldrager bij uitstek van het christendom niet onder stoelen of banken. Toch vertelt de auteur zijn verhaal zonder op enig moment belerend te willen zijn, of een persoonlijke visie of kritiek op de Kerk te willen uiten. Hij hanteert een hedendaagse en toegankelijke taal, vertelt alsof hij dit al sinds jaren doet.
De protagonisten worden goed uitgewerkt; de sfeer en de locaties bijna minutieus weergegeven. Commandant Martin Hochstettler wordt mooi neergezet als een bedreven en ervaren man, die een traumatische gebeurtenis uit zijn verleden met zich meesleept. Paus Franciscus krijgt een scherp randje mee, als extraatje het stempel van een koppige en dwarse kerkleider. De lezer betreedt de binnenmuren van het Vaticaan en blijft geboeid verder lezen tot het begint te duizelen. Dan zit je immers volop in de grote finale.
Akte van berouw is een actuele en authentieke debuutthriller met een stevige knipoog naar de historische roman. Geen heilig vuur maar wel pittig vuurwerk, dankzij sommige paapse hotemetoten.
Reageer op deze recensie