Latent onheilsgevoel domineert

Alles houdt op te bestaan is haar vierde boek, maar vooraleer ze zich op het harde schrijfwerk zou gaan storten, schreef ze eerder scenario’s voor het American Film Institute in Los Angeles. De Amerikaanse Elizabeth Brundage – die blijkbaar haar leeftijd angstvallig stil wil houden - werd, net zoals Donna Tartt ontdekt door redacteur Gary L. Fisketjon. Hij heeft ongetwijfeld een neus voor talent. Dit boek is de eerste literaire thriller in het fonds van uitgeverij Hollands Diep. Dan moet het zeker wel om een veelbelovende titel gaan?

Plaats delict ligt in het noorden van New York; het is 1979. George Clare is een jonge hoogleraar kunstgeschiedenis. Als hij op een winterse vooravond thuis aankomt van het werk, vindt hij in de hal van zijn woning zijn driejarige dochter Franny én vervolgens het dode lichaam van zijn vermoorde vrouw. Totaal overstuur gaat hij aanbellen bij de buren, met zijn dochter in de armen. Het meisje is nog veel te jong om de moordenaar van haar moeder te kunnen aanduiden. George wordt uiteraard onmiddellijk beschouwd als verdachte nummer één. Vanaf dat moment blijven er alleen nog maar vraagtekens over. Wat is er precies in het huis gebeurd? Had het echtpaar Clare misschien geheimen voor elkaar? Welke geheimen? Aan het einde van het boek springen we een aantal jaren vooruit in de tijd, om opnieuw geconfronteerd te worden met de belangrijkste personages.

Weer stoof het stof door de lucht en de zon verdween. Een minuut of wat zagen ze hun vader niet meer. De jongen vond het net een goocheltruc: het ene moment had je alles nog en het volgende niets meer. Even viel er een stilte en toen brak de hemel open alsof er een snee in was gemaakt, en viel de regen op het zand en kletterde neer op de oude blikken emmers.

De aandachtige lezer zal het erg snel merken: dit is echt geen gewone thriller. Hij is anders dan anders.

Alles houdt op te bestaan begint als een klassieke whodunit met een gruwelijke moord. Je verwacht aldus een loeispannende thriller. Het verhaal gaat evenwel naadloos over in een “hoe en waarom is dit gebeurd?” Wat vanaf dan volgt is een gecompliceerd portret van een psychopaat en van een zeer onrustig en problematisch huwelijk, met catastrofale gevolgen. Dit betekent dat je belandt in een vernuftig relaas. Meer dan alleen maar een boeiend misdaadverhaal. Een naargeestige vertelling over geweld en de pijn binnen een huwelijk dat één grote vergissing is. Deze complexe thriller met fascinerende personages wordt zodanig gedoseerd weergegeven, dat alle elementen en gebeurtenissen langzaam bij je  binnendruppelen. Een belangrijke emotionele impact waarbij je als lezer binnentreedt in het gecompliceerde leven van een psychopaat.

Een meisje op de eerste rij vroeg: Gaat het wel, meneer? Natuurlijk gaat het, snauwde hij. Waarom zou het niet gaan?

Inderdaad, aanhalingstekens bij de dialogen ga je niet terugvinden, voor sommigen zal dit gegeven ongetwijfeld een hinderpaal zijn.

De locaties worden prachtig en gedetailleerd beschreven. Brundage is de meesterlijke verteller van dit meanderende, maar toch met spanning opgesmukte verhaal. Een latent aanwezig onheilsgevoel domineert het hele boek, zodat je het moeilijk kunt toeslaan tijdens het lezen. Tevens schetst Elizabeth Brundage een duidelijk tijdsbeeld waarin het verhaal zich afspeelt.

Tot slot toch een voorzichtige waarschuwing: fanatieke lezers van het klassieke thrillergenre zouden wel eens niet aan hun trekken kunnen komen… en teleurgesteld het boek toeslaan vooraleer het uit is. De heerlijke schrijftaal, de broeierige sfeer en de psychologische diepgang tillen dit misdaadverhaal naar een hoger niveau.