Een korte roman, een groots verhaal

Een veelschrijver is hij zeker niet; vier jaar geleden verscheen Grip, zijn vorige roman. Dit boek betekende zijn grote doorbraak als schrijver; Grip werd bejubeld en bekroond. Hierdoor kreeg deze auteur ook echt grip op het buitenland. Compassie is het vijfde boek van Stephan Enter (1973). Opmerkelijk is dat hij opzettelijk de spelling van vóór 1996 hanteert. Enter is immers van mening dat bijvoorbeeld de tussen-n en het trema onlogisch en dus overbodig zijn. Intussen schrijft hij gestaag aan zijn volgende roman die zou verschijnen rond november 2017.

Hij nadert de veertig, is een pedant mannetje, huppelt olijk van de ene relatie naar de andere. Dit is volgens Frank van Luijn dan ook de juiste levenshouding; hij wil immers geen leven vol verplichtingen, geen monotone dagelijkse sleur met een vaste partner. Hij is hooghartig en eerder zwijgzaam. Een kennis legt hem het fenomeen internetdating uit, Frank schrijft zich in. Dan gebeurt wat moet gebeuren: na een aantal mislukte dates kruipt Cupido totaal onverwacht uit die grote pot vol lekkere vrouwen. Frank valt meteen voor de bijzondere blik van Jessica, een half-Duitse. Vanaf dit moment verandert alles, zelfs het prille liefdesgeluk straalt van hem af… totdat hij stuit op een onoverbrugbare hinderpaal. Terug naar af, dus?

"We zitten met z’n allen aan één lange tafel, die bij aankomst al voor ons is gedekt. De sfeer is dromerig: tientallen kaarsen, kloeke wijnglazen, overal weerkaatsingen en flonkeringen, lachende gezichten. Achter de grote ramen kleurt de hemel boven het IJ langzaam naar een fluwelig blauw, in de verte daaronder en op een brug die rechts het water oversteekt verschijnen overal lichtjes. Het is een avond waarvan vrijwel geen gesprek me zal bijblijven – alleen de sfeer, die er een van zuiver geluk is."

Compassie is een modern sprookje en een drama; mag ook vrij uniek worden genoemd. Taalvirtuoos Enter geeft vol gas en kruipt onder de huid van zijn hoofdpersonage. Hij schetst ragfijn de denk- en leefwereld van zijn protagonist Frank. Met een ironische ondertoon hekelt de schrijver het fenomeen dat internetdating heet. Frank moet zich afvragen of hij wel echt van Jessica houdt, of is het zuiver medelijden? Hij wacht het juiste moment af om Jessica te dumpen; jammer genoeg weet je dit reeds erg vroeg in het verhaal. Uiteindelijk is Frank zelf de kop van Jut. Een liefdesverhaal dat vanaf het prille begin gedoemd is om te mislukken. Meer hierover vrijgeven is onmogelijk zonder de auteur en het boek oneer aan te doen.

Compassie oogt fraai en luxueus; minuscuul op het eerste gezicht. Enter spitst zich toe op de kern van het verhaal in een heldere, maar toch vindingrijke taal. Vakkundig weet hij je erg dicht bij het gebeuren te betrekken; hij heeft ervoor gekozen om zijn roman weer te geven in de ik-vorm en in de tegenwoordige tijd. Deze auteur palmt zijn lezers lekker in en laat het ook aan ze over om te bepalen met wie ze compassie hebben.

Een korte roman die smeekt om te worden gelezen; klein van omvang, groots qua inhoud.