Kleine geschiedenis om te koesteren

"Plotseling voelt ze zijn hand in haar nek, ze draait zich om maar hij is er niet. Ze verbeeldt het zich. Een warme hand die strelend omhoog kruipt, haar oor vindt, een vinger in haar oorschelp draait, er weer uit komt, terug naar haar nek, zachtjes aan haar haren trekt, er een knoopje in draait, dan haar hoofd naar achteren duwt zodat de lippen de hare kunnen beroeren. Waar was ze bang voor geweest? Dat hij haar zou verzwelgen? Waarom had ze een bastion opgebouwd?"

Dit citaat geeft haarfijn de sfeer van dit verhaal weer. Tederheid, angst, beschuldigingen en twijfels komen tot uiting in een korte novelle van nauwelijks 126 pagina’s.

De Gelderse auteur Beitske Bouwman (1973) schreef Daan en Olivia, haar vierde roman, een poëtisch getint verhaal over de moderne liefde. Sporadisch verschijnt van Bouwman een opiniestuk in Trouw en stuurt ze een nieuwsbrief rond met filosofische overwegingen en gedachten. Ze geeft ook regelmatig workshops en lezingen.

Daan en Oliva zijn twee geliefden, beiden veertigers en geslaagd in hun carrière. Hij is accountant, zij werkt als chirurg. Toch voelen ze zich niet erg goed in hun vel, hierdoor genieten ze niet volop van het leven. De novelle begint met hun breuk; Daan verlaat het huis, Olivia volgt al snel zijn voorbeeld. Hoe verder ze uit elkaar zijn, hoe meer tijd ze elk afzonderlijk hebben voor zelfreflectie en het koesteren van herinneringen. Verwachten ze toch niet te veel van de andere partner? Komt het uiteindelijk allemaal wel weer goed?

De totaal onverwachte maar toch aanvaardbare afloop van Daan en Olivia zet deze korte liefdesgeschiedenis erg bruusk in een totaal ander daglicht. De zoektocht van twee geliefden naar hun echte liefde en naar hun beider onvermogen om te blijven liefhebben. Een ontroerende kleine geschiedenis. Durven we ons vandaag nog kwetsbaar op te stellen in de liefde? Wat verwachten we uiteindelijk van onszelf? Verlangen we niet te veel van onze geliefde? Een novelle die bol staat van de vragen.

Daan en Olivia is dan wel geen lijvig boek, het is echter volumineus qua inhoud en draagwijdte. De lezer belandt in een doolhof van emoties: ongeloof, aanvaarding, twijfel, hoop, het gevoel vrij te zijn…
Emoties en vragen domineren deze novelle, die zonder enige poespas werd geschreven. De korte hoofdstukken volgen elkaar snel op en plaatsen je afwisselend in de hoofden van Daan en Olivia, die hun persoonlijke ervaringen en gevoelens weergeven. Bouwman schrijft erg zuiver en toont duidelijk aan, dat de liefde uitgesproken kostbaar maar fragiel is en waarmee je dus voorzichtig moet omspringen.

Deze novelle bevat een zuiver liefdesverhaal dat vooral de problematiek rond de liefde belicht. Bouwman componeerde een minuscule maar toch erg fijngevoelige novelle, die ongetwijfeld bij een groot aantal lezers zal blijven nazinderen en hen tevens confronteert met hun eigen relatie. Een kleine geschiedenis om te koesteren, zoals de liefde.