Lezersrecensie
Toegankelijke, vermakelijke en satirische schelmenroman
Met zijn debuutroman “De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween” werd hij meteen wereldberoemd. Jaren later tapt de Zweedse Jonas Jonasson steevast uit hetzelfde vaatje. “De boer, de vrouw en de brandewijn” is alweer een lichtvoetige roman.
Regio Småland, begin de jaren vijftig van de negentiende eeuw. Algot Olsson is de zoon van een varkensboer. Hij vervolmaakt zich in het distilleren en verkopen van heilzame, illegaal gestookte brandewijn. Tot zijn grote ergernis botst hij constant met de hebzuchtige graaf Bielkegren en diens stupide zoon Mauritz. Tevens spelen Antoinette, de vrouw van de graaf, en dochter Sophia een rol van betekenis. Beide dames houden zich respectievelijk bezig met Arabische volbloedpaarden en het verzamelen van dure Parijse schoenen. De graaf en Mauritz komen tot het besef dat brandewijn een goudmijn kan zijn. De twee willen niets liever dan Algot buitenspel zetten. Deze laatste heeft, samen met zijn kleurrijke entourage, eitjes te pellen met de dubieuze edelen. Vanaf de eerste rij volgt de verwonderde en bezorgde koning Oscar I de bizarre gebeurtenissen.
Na een eerder stroeve aanzet ontvouwt zich een beeldend uitgewerkt en buitensporig verhaal. Dit zijn twee typische kenmerken voor het oeuvre van de auteur. De lezer belandt middenin een aantal satirische, humoristische en cynische situaties. Het uitgangspunt van het boek is evenwel doodernstig, waarbij het contrast tussen de machthebbers en de doodgewone mensen scherp wordt weergegeven. Hoe een op het eerste gezicht eenvoudige vertelling kan uitgroeien tot een begeesterende leeservaring. Jammer dat een ultieme verrassing ontbreekt.
‘Op dat moment gebeurde er iets wat de voormalige pachtboer meer waard was dan de drieëntwintighonderd rijksdaalders. Anna Stina stond namelijk op van haar stoel, liep om de tafel heen, omhelsde Algot en gaf hem een kus op zijn wang. “Je bent de beste apotheker ter wereld,” zei ze.’
Met enkele rake zinnen typeert de schrijver zijn belangrijkste figuren; het volstaat ruimschoots om je te prikkelen. Vervolgens kleurt hij iedereen in en beschrijft hij hoe ze denken en wat ze doen. Uiteraard zorgen sommige kleurrijke personages voor een stevige dosis bezieling. Algot is de grote held, of is hij de enige schavuit? Voor hem betekent Anna Stina de vrouw van zijn dromen. Blijft het bij dromen? De onbetrouwbare graaf daarentegen is zijn eeuwige rivaal. Jonasson koppelt eenieder aan basale, absurde verhaallijnen. Hier en daar strooit hij met leuke en toch vooraf te voorspellen plotwendingen. Tegelijk voegt hij een hoeveelheid nuances toe en dikt hij passages aan. Klaar is Kees! Zijn fantasie en vertelkunsten zijn grenzeloos. Dit gegeven staat echter garant voor een vlotte en amusante leesbeurt. De auteur schetst een geloofwaardig beeld van het arme Zweden uit de negentiende eeuw. “De boer, de vrouw en de brandewijn”, vertaald door Corry van Bree, is een toegankelijke, vermakelijke en satirische schelmenroman.
Regio Småland, begin de jaren vijftig van de negentiende eeuw. Algot Olsson is de zoon van een varkensboer. Hij vervolmaakt zich in het distilleren en verkopen van heilzame, illegaal gestookte brandewijn. Tot zijn grote ergernis botst hij constant met de hebzuchtige graaf Bielkegren en diens stupide zoon Mauritz. Tevens spelen Antoinette, de vrouw van de graaf, en dochter Sophia een rol van betekenis. Beide dames houden zich respectievelijk bezig met Arabische volbloedpaarden en het verzamelen van dure Parijse schoenen. De graaf en Mauritz komen tot het besef dat brandewijn een goudmijn kan zijn. De twee willen niets liever dan Algot buitenspel zetten. Deze laatste heeft, samen met zijn kleurrijke entourage, eitjes te pellen met de dubieuze edelen. Vanaf de eerste rij volgt de verwonderde en bezorgde koning Oscar I de bizarre gebeurtenissen.
Na een eerder stroeve aanzet ontvouwt zich een beeldend uitgewerkt en buitensporig verhaal. Dit zijn twee typische kenmerken voor het oeuvre van de auteur. De lezer belandt middenin een aantal satirische, humoristische en cynische situaties. Het uitgangspunt van het boek is evenwel doodernstig, waarbij het contrast tussen de machthebbers en de doodgewone mensen scherp wordt weergegeven. Hoe een op het eerste gezicht eenvoudige vertelling kan uitgroeien tot een begeesterende leeservaring. Jammer dat een ultieme verrassing ontbreekt.
‘Op dat moment gebeurde er iets wat de voormalige pachtboer meer waard was dan de drieëntwintighonderd rijksdaalders. Anna Stina stond namelijk op van haar stoel, liep om de tafel heen, omhelsde Algot en gaf hem een kus op zijn wang. “Je bent de beste apotheker ter wereld,” zei ze.’
Met enkele rake zinnen typeert de schrijver zijn belangrijkste figuren; het volstaat ruimschoots om je te prikkelen. Vervolgens kleurt hij iedereen in en beschrijft hij hoe ze denken en wat ze doen. Uiteraard zorgen sommige kleurrijke personages voor een stevige dosis bezieling. Algot is de grote held, of is hij de enige schavuit? Voor hem betekent Anna Stina de vrouw van zijn dromen. Blijft het bij dromen? De onbetrouwbare graaf daarentegen is zijn eeuwige rivaal. Jonasson koppelt eenieder aan basale, absurde verhaallijnen. Hier en daar strooit hij met leuke en toch vooraf te voorspellen plotwendingen. Tegelijk voegt hij een hoeveelheid nuances toe en dikt hij passages aan. Klaar is Kees! Zijn fantasie en vertelkunsten zijn grenzeloos. Dit gegeven staat echter garant voor een vlotte en amusante leesbeurt. De auteur schetst een geloofwaardig beeld van het arme Zweden uit de negentiende eeuw. “De boer, de vrouw en de brandewijn”, vertaald door Corry van Bree, is een toegankelijke, vermakelijke en satirische schelmenroman.
1
Reageer op deze recensie