De pen van de auteur gaat op reis, terug in de tijd

Hij heet Jan Geurt Gaarlandt (1946); toch voelt hij zich als schrijver helemaal thuis in zijn pseudoniem Otto de Kat. Zijn boeken worden eveneens in het buitenland warm onthaald en verschijnen aldus ook in het Engels, Frans, Duits, Italiaans, Spaans en het Zweeds. Deze auteur schrijft steeds met pen en papier. Hij verklaart hierover het volgende: 'Fysisch schrijven is een natuurlijke vorm van denken. Ik krijg dit gevoel niet met een toetsenbord.' De eeuw van Dudok is een familie-epos; een bundeling van zijn vijf uitgegeven romans met terugkerende personages. Telkens wordt een andere periode belicht.

“Vroeger, wanneer hij een tenniswedstrijd speelde stond zijn vader ergens achteraf, meestal zonder dat hij hem vanaf de baan kon zien. Als bij een goed geslagen bal het applaus over hem heen gleed, vroeg hij zich af of zijn vader de slag wel had gezien. Een keer, tijdens wedstrijden in een ander deel van het land, werd hij moeiteloos verslagen. Niemand wist dat hij daar speelde. Toen de laatste bal geslagen was en hij de baan afliep zag hij plotseling hoe iemand heel in de verte tegen een boom geleund stond. Een korte zwaai van een hoed en zijn vader draaide zich om en verdween uit het zicht.”

Man in de verte, de eerste is een korte roman, een glasheldere hommage aan zijn vader. Het meest autobiografisch getinte verhaal, maar dan wel gefictionaliseerd. Hij, de verteller, reist veel en vindt overal ter wereld wel een aanleiding om herinneringen op te roepen. Het verleden is steeds heel dichtbij, ook zijn vader. In De inscheper ontdekt de lezer opnieuw een stukje van de wereld en ja, ook hier zijn de herinneringen aan het verleden nooit ver weg. Julia is de derde roman, die zowel sentimenteel als benauwend kan worden geïnterpreteerd. Het verhaal draagt Otto de Kat op aan zijn moeder. Dit keer staat Chris Dudok in het middelpunt van de belangstelling. 1938, Chris moet en zal de machinefabriek van zijn vader voortzetten. Hij reist naar Duitsland waar hij Julia ontmoet; zij is het keerpunt in zijn verdere leven. Julia is het centrum van zijn gedachten en zijn bestaan; het wordt een verloren leven. Bericht uit Berlijn (opgedragen aan de broer van de auteur). We volgen Oscar Verschuur, een diplomaat die de Tweede Wereldoorlog ingaat met een bijzonder geheim. Hij brengt de oorlogsjaren door in Zwitserland. Tenslotte zorgt De langste nacht voor de zuiver nostalgische apotheose… De stokoude Emma denkt tijdens haar laatste levensnacht terug aan haar voorbije leven. Ze beleeft nogmaals haar verleden op intensieve wijze. Vooral de gebeurtenissen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog zullen haar begeleiden naar het einde; haar einde.

Volgens de auteur is schrijven een vorm van weemoed: herinneringen worden opgehaald, het verleden is belangrijk, de dood, de liefde. Tevens sluimert toch ergens de vraag: wat brengt de toekomst? Otto de Kat hanteert een ongedwongen en ontspannen schrijftaal; hierdoor zijn deze romans erg toegankelijk voor de lezer.

De eeuw van Dudok – vijf romans – samenvatten en beoordelen in enkele korte zinnen? De pen van de schrijver gaat op reis, terug in de tijd. Een historische terugblik, waarbij de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol opeist. Deze romanbundel –familieverhaal- is een mix van verschillende genres. Vijf losstaande romans die hier ongekunsteld samensmelten tot een fraai geheel.