Geenszins probeersel; wel diepgravend en fascinerend
Marion Pauw (1973) is er helemaal klaar mee; ze schrijft geen thrillers meer voortaan. Dit betekent echter niet het einde van haar succesvolle auteurscarrière. In haar nieuwe roman De experimenten geeft ze weer vol gas. Op een andere manier dan welteverstaan.
‘Vader werpt me een blik toe alsof hij wil benadrukken dat ik het helemaal bij het verkeerde eind heb wat betreft Alma. Welke andere vrouw zou zo liefdevol haar ongehoorzame stiefkind opwachten?’
Ze is 96 jaar oud en ziek. Alma is nog slechts een schim van de knappe vrouw die ze ooit is geweest. Gedurende een halve eeuw heeft ze geen enkel contact gehad met haar stiefdochter. Totdat Charlène van Schovenhorst (Charlie genoemd) wordt opgeroepen om voor haar tweede moeder te zorgen tijdens een weekend. Dit scenario – in het huis waar Charlie haar jeugd heeft doorgebracht - is verre van ideaal; het verleden van beide protagonisten gaat zich heftig manifesteren. De ultieme confrontatie is onvermijdbaar; niet alleen met elkaar, maar met hun beider verleden in het bijzonder. Alma grijpt haar laatste kans en vertelt uitvoerig over haar voorbije leven, vooral over haar verblijf in Blok 10 van Auschwitz. Wat zich daar heeft afgespeeld - zoals de medische experimenten op de vrouwen uit het concentratiekamp - tart elke verbeelding.
‘We dopen kaneelbeschuitjes in onze thee. Je zou kunnen denken dat het gezellig is, maar dan moet je wel de geur van urine, een verziekte jeugd en een concentratiekamp wegdenken.’
Geïnspireerd door een waargebeurd verhaal, zet Marion Pauw in De experimenten een doortastende roman neer. Stoutmoedig neergeschreven met een eigen draai aan het geheel. De gebeurtenissen en hoofdpersonages blijven evenwel authentiek. Zo gaat bijvoorbeeld de Duitse gynaecoloog en kamparts Carl Clauberg (‘The beast’) vol overgave aan de slag in Auschwitz. Hij voert lugubere medische proefnemingen uit op zijn vrouwelijke slachtoffers; die vooral van joodse afkomst zijn. De gruwelijke daden in Blok 10 tekenen ook de verdere levensverloop van de jonge getraumatiseerde Alma.
Charlie van haar kant is amper negen als haar vader hertrouwt met Alma. De nieuwe moeder valt duidelijk niet echt in de smaak bij het meisje. Later belandt Charlie in een commune en ontdekt ze met Han de ware liefde. Hij is haar steun en toeverlaat.
Ondubbelzinnig en ongekunsteld beschrijft de auteur de langdurige impact en naweeën van de Tweede Wereldoorlog op de overlevende slachtoffers en de volgende generaties. In RTL Late Night vertelt Marion Pauw dat het verhaal haar recht in het gezicht heeft geslagen. Daarom heeft ze de uitdaging aanvaard en het boek daadwerkelijk geschreven. Haar schrijfstijl is zoals steeds bijzonder toegankelijk, maar wel opvallend cru wanneer het werkelijk zo hoort. Knap hoe de schrijfster de giftige relatie schetst tussen Charlie en haar stiefmoeder. Klasse!
De experimenten is geenszins een probeersel; dit is echter een diepgravende en fascinerende roman.
Reageer op deze recensie