Debuut is grens nog niet voorbij, auteur wel op goede weg

De grens voorbij is het zwaarmoedige verhaal van de immigrant Bagrat en de verlamde Lambert; twee jongemannen en tevens goede vrienden. Bagrat staat op het punt te worden uitgezet naar Georgië, omdat hij er niet in geslaagd is een definitieve verblijfsvergunning te bemachtigen. Zijn Nederlandse pleegouders zijn uitgeweken; het gevecht met de Integratie- en Naturalisatiedienst heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd. Met de hulp van de stoutmoedige Mikolaj trekt het duo vrienden ten strijde tegen de huidige gezagdragers. Hun drastische en tevens gevaarlijke plannetje zet echter de vriendschap tussen Bagrat en Lambert onder een immense druk.

"Een doffe klap. Stukken vruchtvlees spatten van het bord en een oranje smurrie druipt langs de boomschors van nabijgelegen stammen omlaag. Op deze manier werpt hij een tiental pompoenen aan gort. Hij krijgt een kick bij elke inslag."

Voortaan is de in de gezondheids- en verslavingszorg werkende Bastiaan Mellink (1982) ook auteur. Na het volgen van schrijfcursussen aan de Vrije Universiteit is de tijd rijp voor een debuutroman. In De grens voorbij drukt hij zijn passies en interesses uit in woorden. Toch krijgt Mellink te kampen met een moeizame start; de nieuwbakken schrijver heeft een aanloop nodig om de lezers helemaal voor zich te winnen. Eens dit gelukt is - in ieder geval vanaf het eerste optreden van de radicale Poolse Mikolaj - is er geen weg meer terug en blijf je verder lezen.

De grens voorbij is een korte roman - net geen 150 pagina’s – waarin Bagrat als karakter behoorlijk wordt geschetst. Dit is in mindere mate van toepassing op de andere protagonisten Lambert en Mikolaj. Het betekent niet dat ze vlak blijven, toch is het niet eenvoudig om voeling te krijgen met de personages. Hier zat duidelijk veel meer in. Mits een extra portie diepgang zou het boek niet alleen toenemen qua volume; maar ook het verhaal zelf zou nog meer aantrekkelijk zijn geworden. Jammer dat de gewijzigde visie van Lambert op het uitvoeren van het draaiboek voor de grote dag niet helder wordt uitgespit.

"Waar gaat het heen met de wereld? Nee, vooral luisteren naar de poppetjes die de politiek bespelen. Als een kudde schapen volgen. Ik geloof dat ik jou snap, jij geeft haarfijn weer waar ik elke dag tegenaan loop."

De auteur heeft zich wel heel grondig gebogen over de structuur; hij bouwt tevens de spanning mooi op. Hierover is goed nagedacht! Hij schuwt enige vorm van kritiek op onze samenleving en de politiek niet. Ook heeft hij heel wat zorg besteed aan zijn hedendaagse taalgebruik. Een debuutroman die de grens nog niet echt voorbij is, Bastiaan Mellink is evenwel op de goede weg.