Lezersrecensie
Apotheose is kers op de taart, met extra dramatiek
Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt vormen samen een hecht Zweeds schrijversduo. “De schuld”, vertaald door Corry van Bree, is hun achtste en tevens laatste deel uit de “Bergmankronieken”. Forensisch psycholoog Sebastian Bergman is hierin de centrale figuur.
Vanja Lithner vreest dat haar bijzondere afdeling Moordzaken bij de Nationale Recherche ten dode is opgeschreven. Zij en haar teamleden zijn aarzelend weer aan het werk gegaan, nadat eerder een van hun betrouwbare collega’s een seriemoordenaar bleek te zijn. Intussen slaapt de misdaad niet; het lichaam van een dode vrouw wordt gevonden. Hopelijk helpt het oplossen van deze zaak bij het verderzetten van de speciale politie-eenheid. Alle tekenen wijzen naar één iemand, naar Sebastian Bergman. Deze laatste is niet langer welkom bij het team van zijn dochter Vanja. Toch kan men niet zonder de expertise van de ervaren, zelfzuchtige en onhandelbare psycholoog.
‘Sebastian Bergman was op veel manieren een dinosaurus. Hij was een chauvinist, grenzeloos, narcistisch, briljant en onmogelijk.’
Eerst en vooral een waarschuwing aan het adres van lezers die nu pas willen aanhaken. Het is werkelijk raadzaam om minstens enkele seriedelen vooraf te lezen, zo niet mis je te veel voorkennis. Sebastian heeft een hele evolutie doorgemaakt, zowel op zakelijk als privé gebied. Sinds het verlies van zijn vrouw en dochter is zijn karakter grondig veranderd. In “De schuld” krijgt hij het hard te verduren. De zestiger moet afrekenen met zijn demonen uit het verleden.
‘De gedachten tolden door zijn hoofd. Hoe groot was de kans dat dit toeval was, dacht hij. Hij gaf meteen antwoord op zijn eigen vraag. Nul. Niets aan deze zaak was toeval.’
Met Bergman als drijvende kracht achter de serie, heeft Hjorth Rosenfeldt echt de hoofdvogel afgeschoten. Als lezer kun je niet anders dan Sebastian in je hart sluiten, ondanks zijn complexe persoonlijkheid. Dit keer gaat het niet louter om het tijdig ontmaskeren van de dader. Het is een spannend misdaadverhaal, een rasechte thriller, waarin de auteurs eveneens diep graven in het leven van – en de gebeurtenissen rond – Sebastian en de andere hoofdpersonages. Alle vraagtekens veranderen in uitroeptekens.
De apotheose van de succesrijke reeks is de kers op de taart; dankzij de knappe plot, de vele wendingen en bovenal de dramatiek helemaal aan het einde. Op naar een nieuwe serie nu, of zit er misschien een losstaand misdaadverhaal in de pijplijn?
Vanja Lithner vreest dat haar bijzondere afdeling Moordzaken bij de Nationale Recherche ten dode is opgeschreven. Zij en haar teamleden zijn aarzelend weer aan het werk gegaan, nadat eerder een van hun betrouwbare collega’s een seriemoordenaar bleek te zijn. Intussen slaapt de misdaad niet; het lichaam van een dode vrouw wordt gevonden. Hopelijk helpt het oplossen van deze zaak bij het verderzetten van de speciale politie-eenheid. Alle tekenen wijzen naar één iemand, naar Sebastian Bergman. Deze laatste is niet langer welkom bij het team van zijn dochter Vanja. Toch kan men niet zonder de expertise van de ervaren, zelfzuchtige en onhandelbare psycholoog.
‘Sebastian Bergman was op veel manieren een dinosaurus. Hij was een chauvinist, grenzeloos, narcistisch, briljant en onmogelijk.’
Eerst en vooral een waarschuwing aan het adres van lezers die nu pas willen aanhaken. Het is werkelijk raadzaam om minstens enkele seriedelen vooraf te lezen, zo niet mis je te veel voorkennis. Sebastian heeft een hele evolutie doorgemaakt, zowel op zakelijk als privé gebied. Sinds het verlies van zijn vrouw en dochter is zijn karakter grondig veranderd. In “De schuld” krijgt hij het hard te verduren. De zestiger moet afrekenen met zijn demonen uit het verleden.
‘De gedachten tolden door zijn hoofd. Hoe groot was de kans dat dit toeval was, dacht hij. Hij gaf meteen antwoord op zijn eigen vraag. Nul. Niets aan deze zaak was toeval.’
Met Bergman als drijvende kracht achter de serie, heeft Hjorth Rosenfeldt echt de hoofdvogel afgeschoten. Als lezer kun je niet anders dan Sebastian in je hart sluiten, ondanks zijn complexe persoonlijkheid. Dit keer gaat het niet louter om het tijdig ontmaskeren van de dader. Het is een spannend misdaadverhaal, een rasechte thriller, waarin de auteurs eveneens diep graven in het leven van – en de gebeurtenissen rond – Sebastian en de andere hoofdpersonages. Alle vraagtekens veranderen in uitroeptekens.
De apotheose van de succesrijke reeks is de kers op de taart; dankzij de knappe plot, de vele wendingen en bovenal de dramatiek helemaal aan het einde. Op naar een nieuwe serie nu, of zit er misschien een losstaand misdaadverhaal in de pijplijn?
4
Reageer op deze recensie