Okselfrisse feelgood

Skuggsidan is een fictief voormalig vissersdorpje, ergens verscholen in een baai aan de Zweedse westkust. Slechts eenmaal in de vijf jaar bereikt de zon deze plek die omringd is door een groots bergmassief. In 1960 is het weer een keer zover; de immens grote bol mag ginds even gaan schijnen. Het feest van de zonnewende is in volle voorbereiding. Vanuit het niets daagt een mysterieuze bezoeker op; hij stelt zichzelf voor als Georg Von Niets. De vreemdeling draagt constant een schoenendoos onder de arm, tot grote nieuwsgierigheid van de inwoners. Bovendien beschikt de man over magische talenten. Hij palmt iedereen als vanzelfsprekend in, zodat de bevolking haar grootste geheimen met Georg deelt. Slim als hij is, geeft hij weinig of niets over zichzelf prijs. Tot hij tijdens de festiviteiten een ultieme stunt uitvoert en zijn toeschouwers perplex achterlaat.

Het Zweedse schrijversechtpaar Cilla & Rolf Börjlind heeft wereldfaam verworven met hun zevendelige thrillerserie over de speurneuzen Olivia Rönning & Tom Stilton. In 2024 verschijnt het  achtste deel in deze reeks. Deze keer wagen de auteurs zich evenwel aan een totaal ander leesgenre. De zonnewende is immers niets anders dan een hartverkwikkende feelgoodroman, vertaald door Corry van Bree.

In het boek maakt de lezer uitvoerig kennis met een knap ingekleurd aantal figuren. Zo ontmoet je bijvoorbeeld Columbus Mendelsohn; in regen en wind dirigeert hij het verkeer in de omgeving van de enige rotonde. Gustaf Cylinder collectioneert verwoed fallussen; Picasso Nilsson is een galante schilder; steeds vreest hij dat hij kanker krijgt, of heeft. Het is overduidelijk dat sommige namen uit de roman geassocieerd zijn met beroemde personen. Nog een twintigtal andere dorpsbewoners vervolledigt de lijst met opmerkelijke personages; deze blijven, jammer genoeg, veeleer aan de vlakke kant. Uiteraard is Georg de geheimzinnige ster aan het firmament. Nauwgezet houdt ‘Zwarte Märta’, zijn ontdekker en rots in de branding, hem in de gaten. De brave vrouw is zeewierverzamelaar met een crimineel verleden.

‘Inmiddels beschouwde hij Georg min of meer als een universeel genie – een pianist, miniatuurschilder, wijnkenner, illusionist en nog een paar andere dingen – maar hij was blijkbaar geen schaker.’

Na een korte aanpassingsperiode stap je binnen in de wondere wereld van een fictieve plaats, waarin Georg vrank en vrij de rol speelt van psycholoog. De harten van de dorpelingen openen zich, terwijl hij een luisterend oor is. De roman zet je aan tot glimlachen, meeleven met iedereen; je krijgt echt een heerlijk warm gevoel in je binnenste. Het stel Börjlind overgiet dit alles met een krachtige saus, op basis van humor en liefde, doch eveneens met een scheut verdriet. De hoofdrolspeler draagt een tragedie in zijn persoonlijke bagage; wat betekent dat De zonnewende ook een tragikomisch element bevat. Het voornaamste thema is ongetwijfeld vriendschap; andere onderwerpen zijn verdraagzaamheid en duistere geheimen.

Jammer dat het geheel even over halfweg ietwat inzakt; het belandt op een wak, volledig inzakken doet het echter niet. Mondjesmaat kom je achter de echte identiteit van Georg; al vergt dit wel geduld. Geen zorg, de vlotheid waarmee het verhaal is neergezet, levert heel wat leesplezier op. De wisselende perspectieven, de relatief korte hoofdstukken en de pittige dialogen houden je automatisch bij de les. De zonnewende is een okselfrisse feelgood, bedacht en olijk uitgewerkt door twee ervaren thrillerschrijvers.