Automatische piloot ingeschakeld?

Sofie Lund en haar vriendin Line hebben het niet gemakkelijk. Line is de dochter van politie-inspecteur William Wisting. Ze is zwanger en aan het verhuizen. Sofie is toe aan een nieuwe start als alleenstaande moeder; hierbij wordt ze ietwat geholpen door het erven van het huis van haar overleden grootvader. Hij was een smokkelaar, dat is intussen heel erg duidelijk geworden. Wanneer Sofie een verankerde kluis vindt in de kelder, kan dit feit een nieuw elan geven aan een lopend moordonderzoek. Line overtuigt haar vriendin de politie op de hoogte te brengen. Tegelijk schept de vondst heel wat twijfels over een andere zaak. Vanaf nu heeft Wisting twee misdaden die hij moet oplossen.

Dwaalspoor is het vierde en tevens laatste deel in het William Wisting-kwartet. In Noorwegen zijn intussen reeds dertien delen verschenen met deze aardige man en prima speurneus in een hoofdrol. Als voormalig hoofd van de recherche in Vestfold kent de bekroonde Noorse thrillerauteur Jørn Lier Horst (1970) het klappen van de zweep van de misdaad.

“Nu ging het er in eerste instantie om informatie te vergaren over de man die voorlopig van het bewaren van amfetamine werd beschuldigd. Wat was zijn achtergrond? Tot welk milieu hoorde hij? Waar was hij geweest? Wat had hij gedaan? Wie had hij ontmoet?”

Het is een typische, eerder trage Scandinavische misdaadroman. Een verhaal waarin de klemtoon ligt op de gedetailleerde weergave van het misdaadonderzoek, alsook op het uitdiepen van de levensechte personages en hun beslommeringen. Je volgt twee jonge alleenstaande moeders, waarbij je ervaart hoe lastig hun leven is. Dit gaat inderdaad ten koste van de spanning. Een duidelijke keuze van de auteur. Hij zet een onderhoudend verhaal neer in een eenvoudige, prettige taal. Verkies je vooral een duistere Nordic Noir, dan zijn er heel wat andere auteurs uit Scandinavië die je thrillerwensen maar al te graag vervullen.

“Wisting rechtte zijn rug. ‘Zoals al gezegd, heb ik de processtukken en het onderliggende onderzoeksmateriaal grondig doorgenomen, en ik heb een dwaalspoor gevonden.’”

Met een langlopende serie zoals deze - het is reeds de tiende misdaadzaak voor Wisting - is enige voorkennis steeds een pluspunt. Toch laat Dwaalspoor zich probleemloos lezen als een losstaand boek. Je ontmoet de hoofdpersonages; met William Wisting als de pientere detective. Zijn dochter Line krijgt eveneens een prominente rol toegewezen in het geheel. Hoe gaat William zich voelen, zodra zijn kleinkind zich komt aanmelden? Wat veroorzaakt deze geboorte bij de nieuwbakken opa? Een hoog aantal korte hoofdstukken (89) later bereikt de lezer de juiste bestemming: de niet echt verrassende apotheose.

Dit deel blaast je niet van je sokken. Je vervelen doe je evenwel niet; start echter niet met al te hoge verwachtingen. Heeft Jørn Lier Horst zijn automatische piloot ingeschakeld?