Unieke promotiecampagne, matig tromgeroffel

Galgenveld  is het eerste deel van een vierluik onder de gezamenlijke noemer De Noordzeemoorden. Deze thriller is tevens het honderdste (!) leesclubboek van Crimezone met meer dan honderd deelnemers. Isa Maron (1965) is hiermee niet aan haar proefstuk toe, ze heeft al vijf boeken op haar naam staan. Ze schrijft bij voorkeur over gewone mensen die in bizarre omstandigheden verzeild raken en dan extreme beslissingen nemen. Haar uitgever en het AD sloegen de handen in elkaar en zorgden voor een unieke en nooit geziene promotiecampagne voor Galgenveld. Resultaat: drie bookazines met een totale oplage van 1,5 miljoen exemplaren die gratis bij het AD aan hun lezers werden aangeboden.

Kyra Slagter, een 19-jarige scholiere die voor haar eindexamen staat, is helemaal in de ban van de misdaad en het werk bij de politie. Ze wil forensische recherche gaan studeren en heeft de ambitie  haar sinds vier jaar spoorloos verdwenen zus terug te vinden. Wanneer in Amsterdam-Noord het lijk van een man aan een lantaarnpaal wordt gevonden, krijgt Kyra onmiddellijk een tip en is ze bij de eersten op de plaats delict. Helemaal niet naar de zin van rechercheur Maud Mertens. De vastberaden maar overmoedige studente herkent trouwens de dode man als Marc Gaullier, haar docent kunst. De politie staat voor een loodzware opdracht, zeker wanneer een tweede lijk ontdekt wordt, een moord die duidelijk door dezelfde dader is gepleegd. De scherpzinnige Kyra gaat mee op onderzoek, ondanks de onwil van de politie. Deze jonge dame is vastberaden om de moordenaar op te sporen. Maud Mertens, die het onderzoek leidt met collega Niels, ergert zich mateloos aan het gedrag van Kyra. Toch stelt ze vast dat de studente nuttige informatie aanbrengt.

Een vindingrijke en zelfs roekeloze studente van 19, haar vermiste zus, een ervaren en bedachtzame rechercheur en een meedogenloze moordenaar zijn de belangrijkste personages in deze thriller. Isa Maron neemt herhaaldelijk een loopje met de geloofwaardigheid, ze laat het toeval een dankbare rol spelen. Het verhaal heeft iets weg van een Young Adult waarbij de staccato-schrijfstijl ongetwijfeld niet bij iedereen in goede aarde valt. De auteur slaagt er wel in de hedendaagse samenleving te typeren en schept een duidelijk beeld van de dagelijkse realiteit; het leven zoals het is.
Zoals de dreigende zee op de cover laat doorschijnen, zo is eveneens het verhaal an sich: meedogenloos. Dit is hét woord bij uitstek dat de moordenaar steeds herhaalt om zichzelf aan te moedigen. Twee verhaallijnen lopen gestroomlijnd naast elkaar, waarbij het cursief gedrukte deel tot een hoger niveau behoort. Jammer genoeg vervalt de auteur te vaak in zinloze herhalingen, die een irriterend effect kunnen veroorzaken. Met uitzondering van grof taalgebruik, zoals vloek- en scheldwoorden, is Galgenveld  aangenaam om te lezen, vlot en hedendaags geschreven. Ook als duidelijk is wie de dader is, blijft de ontknoping voldoende spannend.

Volgens haar uitgeverij behoort Isa Maron met Galgenveld  intussen tot het rijtje van beste thrillerschrijfsters van Nederland. Dit schept echter te hoge verwachtingen. De lat moet bij het schrijven van de volgende delen veel hoger worden gelegd.