Läckberg ten voeten uit
Haar fans hebben er twee jaar op gewacht. Heks, haar tiende misdaadroman over politie-inspecteur Patrik Hedström en zijn vrouw en schrijfster Erica Falck, is er dan eindelijk toch gekomen. Een opmerkelijke quote van de auteur: 'Een van de dingen waarin ik erg goed ben, is uitstelgedrag.' Is dat de echte reden waarom haar nieuwste boek zolang uitbleef? Neen, Camilla Läckberg (1974) werd intussen nog de trotse moeder van dochtertje Polly. Tevens schreef ze dit keer een dikke pil van bijna 700 pagina’s!
De nauwelijks vierjarige Linnea wordt door de bossen van Fjällbacka opgeslorpt; het meisje is spoorloos. Deze angstwekkende gebeurtenis zorgt voor heel wat beroering bij de plaatselijke bevolking. Precies op dezelfde locatie verdween immers dertig jaar geleden ook een vierjarig meisje, dat nadien werd teruggevonden. Vermoord. De zoektocht naar de jonge Linnea levert resultaat op… Politieman Patrik Hedström, trouw geholpen door zijn vrouw Erica, gelooft oorspronkelijk niet in een verband tussen de feiten uit het verleden en die van nu. Gelijktijdig met dit onderzoek schrijft Erica een boek over een oude zaak. Heeft een heksenvloek uit de zeventiende eeuw, meer dan driehonderd jaar later opnieuw voor slachtoffers gezorgd? Zal het verleden het heden overschaduwen?
“Erica probeerde een trucje dat haar vader haar had geleerd voor als ze zenuwachtig was voor een spreekbeurt op school: ze zag voor zich hoe Marie met haar broek op haar knieën op de wc zat. Helaas werkte het niet zo goed als Erica had gehoopt; op de een of andere manier slaagde Marie erin om er zelfs in die situatie onvoorstelbaar elegant uit te zien.”
Haar erg toegankelijke schrijftaal en –stijl zijn nog steeds herkenbaar. Lekker genieten tijdens het lezen. Ook in Heks speelt opnieuw het verleden een belangrijke rol. Het landelijke plaatsje Fjällbacka, aan de Zweedse westkust – hoe kan het ook anders – is traditioneel een sublieme setting. Zoals een losgeslagen feeks op topsnelheid, tovert Camilla Läckberg een massa woorden, een flink aantal personages en stevige verhaallijnen uit haar pen. Toch is het nu eens anders dan anders. De Zweedse schone heeft met haar nieuwste boek heel veel hooi op haar vork genomen. Waarom moet ze dit verhaal uitsmeren over 688 pagina’s? Het leidt tot nutteloze herhalingen, breedvoerige uiteenzettingen die het verhaal er niet beter of meer indrukwekkend door maken. Bijzonder actuele onderwerpen, politiek geladen, zoals de vluchtelingenproblematiek en het huidige Zweedse asielbeleid worden helder weergegeven. Het juiste motief dat achter de misdaden schuilt wordt evenwel eerder stiefmoederlijk behandeld.
Ondanks de hierboven vermelde kritiek op het boek, zet de Zweedse rockster van de Nordic noir toch weer een kaskraker neer. Haar ontelbaar aantal fans zal hiervan gaan smullen. Het boek kan perfect los van haar vorige thrillers worden gelezen. Dan moet je er wel rekening mee houden, dat je heel wat lekkers van vroeger aan je voorbij ziet gaan! Heks: een Läckberg ten voeten uit.
De soepele vertaling uit het Zweeds is de verdienste van een trio: Elina van der Heijden, Wiveca Jongeneel en Tineke Jorissen-Wedzinga.
Reageer op deze recensie