Getormenteerde heerschappen verliezen de pedalen

Het geheugenwoud zorgt ervoor dat de kassa van Sam Lloyd onophoudelijk blijft rinkelen. Na eerder fantasy te hebben geschreven, heeft de Britse thrillerdebutant nu een stevige internationale klapper beet. Intussen is een volgend spannend boek van zijn hand zo goed als klaar.

Voor de dertienjarige Elissa Mirzoyan zou het wel eens een absolute hoogdag kunnen zijn; ze neemt deel aan een belangrijk schaaktoernooi. Het loopt echter helemaal anders dan verhoopt; ze wordt bruut gekidnapt en weggevoerd in een oud aftands busje.

Elijah North is twaalf; hij woont vlakbij het ‘Geheugenwoud’, waar het gegijzelde meisje ergens in een duistere kelder opgesloten zit. Elijah ontdekt haar en al snel toont hij zijn bijzondere belangstelling voor Elissa. Hij kan evenwel niet beloven dat hij haar gaat bevrijden, of de politie waarschuwen. Onder geen beding wil hij haar kwijt. Om hem te plezieren leert ze Elijah schaken. Weet de kranige meid tijdig aan het noodlot te ontsnappen?

‘Zojuist, toen we met elkaar kennismaakten, was ik verbaasd over haar moed en vastberadenheid. Ze zei dat ik ook moedig was, maar ik geloof niet dat ze het meende. Ze is slim, misschien slimmer dan ik, en dat betekent dat ze gevaarlijk is.’

Hij noemt haar Grietje, zij spreekt hem aan met Hans. Is dit het begin van een romantisch sprookje, in een hedendaagse versie? Vergeet het maar, er wachten de lezers pittige en pijnlijke gebeurtenissen. Bijna constant wisselt de auteur van invalshoek. Zo kruip je onder het schedeldak van Elijah, de eerder onbetrouwbare ik-verteller. Laat je vooral niet misleiden.

Je voelt de immense overlevingsdrang van de intelligente Elissa; terwijl hoofdinspecteur Mairéad MacCullagh van haar kant, het onmogelijke doet om het jonge meisje levend te bevrijden. Tegelijkertijd heeft Mairéad te kampen met een knellend persoonlijk vraagstuk. Kundig zet Lloyd de protagonisten neer; maar vertrouw de schrijver in geen geval. Het landgoed in het hedendaagse Verenigd Koninkrijk, het epicentrum van het ‘slagveld’, is een voortreffelijk uitgekozen setting.

‘Piepend gaat de deur open. Elissa’s hart gaat tekeer als een trommel. Voetstappen nu, begeleid door de wilde bewegingen van een zaklamp. Het is niet het ijswitte licht dat de engerd bij zich heeft.’

Het boek, opgesplitst in twee delen, is op een pientere wijze geconstrueerd, waarbij de vaart gestaag oploopt. Op het juiste moment voert Lloyd de spanning op. Tot de bom barst en je eindelijk ontdekt hoe de vork aan de steel zit. Dit alles is neergeschreven in een toegankelijke taal en bekoorlijke stijl. Toch is het enigszins jammer dat richting het einde, de toch wel geslaagde apotheose te lang wordt uitgesteld.

Het geheugenwoud – hartig vertaald door Edzard Krol – is een benauwende psychologische thriller, waarin enige getormenteerde heerschappen de pedalen verliezen. Na het lezen blijft het ijzingwekkende en extraordinaire verhaal wellicht nog aan je vel plakken. Gespeeld en verloren? Is het werkelijk schaakmat?