Er schort toch iets aan deze hype

Het meisje in het ijs is de eerste thriller uit een gloednieuwe serie met inspecteur Erika Foster. Intussen staat al het zesde deel klaar in de startblokken, in Engeland. Met meer dan twee miljoen verkochte exemplaren (vooral e-books) op de teller en vertaald werk in 27 talen, is de Britse Robert Bryndza (1979) een bestsellerauteur, dus.

Een jongeman ontdekt het lichaam van een jonge mooie vrouw in een park in het zuiden van Londen. Andrea Douglas-Brown ligt bevroren in het ijs. Haar vader is een machtig en rijk man. Het moordonderzoek wordt geleid door inspecteur Erika Foster, een emotioneel getormenteerde protagonist die in een bedrieglijke zaak betrokken geraakt. Ze legt het verband met nog andere misdrijven en zit uiteindelijk de moordenaar dicht op de hielen. Dit zint deze laatste helemaal niet, zodat Erika zelf een potentiële schietschijf wordt. Het volgende slachtoffer van de vermoedelijke seriemoordenaar is niet langer veilig…

'Maar de figuur draaide zich slechts om, met zijn knieën op haar onderrug, en drukte de lucht weer uit haar longen. Vanuit haar ooghoek zag ze een schaduw flitsen, waarna iets zwaars en hards op haar achterhoofd neerkwam. Opnieuw pijn, sterretjes voor haar ogen. Weer ging de arm omhoog, weer kwam hij beneden… en toen werd alles zwart.' 

De erg toegankelijke stijl en het eenvoudige taalgebruik van Robert Bryndza zijn alvast geen geldig excuus om het boek niet te lezen. Het meisje in het ijs is tevens fraai uit het Engels vertaald door Willeke Lempens.

Na de proloog kun je alleen maar beamen dat het verhaal meer dan veelbelovend van start gaat. Je wordt meteen gegrepen, je proeft reeds van de aankomende intriges. De spanning is niet te harden. Een ideale voorbode van een steengoede thriller. Je bent helemaal klaar voor een spannende rit die nog 83 hoofdstukjes en een epiloog gaat duren.

Driewerf helaas, nadien volgt een opeenstapeling van clichématige gebeurtenissen. Het lijkt precies alsof de auteur elementen uit eerder gelezen thrillers naast elkaar legt en die vervolgens interpreteert en dan neerschrijft in een nieuw boek. Zelfs de ontmaskering van de dader komt niet echt aan als een stevige mokerslag. Het verhaal verzandt veel te snel in een voortkabbelende beek, waarin enige vorm van originaliteit ontbreekt. Zo valt bijvoorbeeld Erika in herhaling door keer op keer de betrokken familie te verhoren. Pagina’s vullen is niet altijd een plus; een strenge ultieme schrapronde zou hier werkelijk van nut zijn geweest. De laatste spannende pagina’s maken dit jammer genoeg niet goed.

Ook over de mens Erika Foster weet je na het lezen van het boek nog steeds veel te weinig. Met uitzondering van enkele snippers van haar achtergrond en verleden geraak je evenwel niet veel verder. Dit zorgt voor een irriterend gevoel dat niet verdwijnt. Wellicht - hopelijk - wordt die uitdieping wel uitvoerig behandeld in de volgende delen. Dit is echter toekomstmuziek, het is dit keer Het meisje in het ijs dat in het middelpunt van de belangstelling staat.

De geloofwaardigheid van het personage Erika Foster, daarover kun je gaan twijfelen. Sommige van haar missers - en nagenoeg onverstandige beslissingen - als professionele speurneus, zijn niet realistisch; onaanvaardbaar zelfs. Op die manier worden haar vereiste competenties echt wel in vraag gesteld.

De auteur waagt zich op glad ijs met zijn nieuwe heldin en hoofdrolspeelster. Zeker niet alle thrillerlezers zullen deze versie van Erika omarmen. Er schort toch iets aan deze hype…