Zwart of wit? Grijs.

Voor ons westerlingen hebben Oosterse misdaadverhalen vaak een mysterieus randje, niet? De Hongkongse auteur Chan Ho-kei (1975) – waarbij Chan zijn familienaam is – mag je een onvervalst manusje-van-alles noemen. Hij heeft een carrière achter de rug als software-engineer, scriptschrijver, gamedesigner en redacteur van striptijdschriften. Zijn thriller Hongkong Noir is het eerste boek van zijn hand dat rechtstreeks uit het Chinees is vertaald naar het Nederlands, door Annelous Stiggelbout en Mathilda Banfield.

In zes korte misdaadverhalen - gespreid over bijna een halve eeuw - maak je uitgebreid kennis met de recente geschiedenis van Hongkong. Het boek gaat van start met een ontmoeting met de oude hoofdinspecteur Kwan Chun-dok; op zijn sterfbed in 2013. Toch roept inspecteur Sonny Lok, een vroegere beschermeling, nog steeds de hulp in van de doodzieke legendarische topdetective. Voor de allerlaatste keer dan wel en met een comateuze wonderbaarlijke rechercheur. Vanaf het tweede verhaal keren de auteur en de protagonisten in chronologische volgorde terug in de tijd, om tenslotte te eindigen in 1967. Het was toen het begin van de onstuimige loopbaan van Kwan in een roerige stad.

'Om ervoor te zorgen dat anderen in vrede konden leven in een witte wereld, bevond Kwan Chun-dok zich onophoudelijk op de grens tussen zwart en wit.'

Hongkong is een bijzonder intrigerende, mysterieuze setting voor een thriller; ideaal geschikt voor een portie sfeerschepping. Een decor, neergezet in een van de meest sprankelende steden van het Verre Oosten. Hongkong Noir is een fraaie combinatie van fictie en een stuk woelige geschiedenis. Je duikt als lezer middenin een aantal cruciale periodes uit een stuk oosters verleden, waarin onlusten, corruptie en het communistische regime een voorname rol spelen. Zes boeiende en van elkaar losstaande misdaadverhalen met Hongkong, Kwan Chun-dok en Sonny Lok als een gemeenschappelijke noemer. Een duo hoofdrolspelers dat bestaat uit een mentor die goed beseft dat hij absolute top is in zijn vak, alsook een beschermeling die braafjes in de schaduw blijft van zijn meester.

“Kwan Chun-dok merkte dat Sonny in verlegenheid was gebracht en proestte het uit. ‘Zeg maar anders sifu. Als ik jouw mentor ben, ben jij voortaan mijn protegé.’”

De bijzondere constructie van de politieroman (zes verhalen uit telkens een andere periode) is geen belemmering om als lezer geboeid te blijven lezen, dit gedurende zo’n 540 pagina’s. De manier waarop het boek tot stand is gekomen wordt door Chan Ho-kei uitvoerig verklaard in zijn nawoord. Geen hoogdravende taal of vergezochte dialogen, het is rechttoe rechtaanaanpak.

Hongkong Noir is een klassieke detectiveroman, waarbij de hoofdinspecteur volop gebruik maakt van zijn deductie talent. De auteur heeft er overduidelijk voor gekozen om zijn zes unieke plots helemaal centraal te plaatsen en uit te werken. Dit gaat dan wel ten koste van zijn hoofdkarakters, die behoorlijk oppervlakkig blijven. Je wil immers zo graag de ‘mens’ achter de zakelijke politie-inspecteurs ontdekken. Verwacht eveneens niet dat de snelheid wordt opgedreven; die blijft nagenoeg een constante. Is Hongkong Noir zwart of wit? Eerder grijs.