Een volkse en Vlaamse soap avant la lettre

Ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag verschijnt niet opnieuw zijn debuutroman De troonopvolger, het is zijn tweede boek Lang weekend dat zijn uitgever in een nieuwe uitgave op de markt brengt. Herman Brusselmans, waarschijnlijk zijn eerste en grootste fan, neemt het opmerkelijke nawoord voor zijn rekening. Stopt Walter van den Broeck (1941) dan definitief met schrijven? Neen, zelf beweert de auteur dat hij momenteel werkt aan zijn voorlaatste boek…

Lang weekend dateert uit 1968, een amusante roman waarin de auteur drie dagen schetst uit het leven van Hector de Waegenmaeckere, een jonge kantoorbediende. Tijdens het driedaagse weekend dat hij doorbrengt bij zijn ouders in een Vlaamse provinciestad, gaat het helemaal mis. Als Hector in een intieme stoeipartij belandt met de echtgenote van een senator, sterft de vrouw plots aan een hartaanval. Tevens verneemt onze hoofdrolspeler dat zijn zus eigenlijk een onecht kind is van een tante. Vervolgens belandt hij middenin een betoging en komt hij in aanraking met een groep bijzonder agressieve dames. Als toppunt van de driedaagse vakantie ontmoet hij de jonge Vlaamse literaire god Walter van den Broeck. Dit alles resulteert in een woedende Hector die verschrikkelijk boos is op de wereld rondom hem. Al zijn vervloekingen gaan ook realiteit worden. Hij vlucht dan weg en stapt met zijn dagdromen op zijn roze wolk.

“Een frisse wind waaide naar binnen toen een donkerharige jongeman met zwarte hoornen bril en pluizige bakkebaarden binnenstapte. Er ontkiemde meteen een gedempt geroezemoes achter de tapkast en het plantte zich pijlsnel naar alle stoffige hoeken van de oude schuur voort. – Walter van den Broeck, Walter van den Broeck, de Walter, de van den Broeck, fluisterden de jongelui. Enkele kortgerokte jongedames klampten zich aan de tapkast vast en haalden diep adem, zodat hun jonge borstjes zich stevig oprichtten onder hun geribde pull.” De schrijver schrikt er niet voor terug zichzelf als een personage op te voeren. Hij introduceert zich zelfs als een beloftevolle literaire ster in wording.

In Lang weekend heeft (de jonge) van den Broeck het vooral gemunt op het Vlaanderen van eind de jaren 1960. Dit luchtige en hilarische verhaal zal voor lezers die deze periode bewust hebben beleefd, meer dan alleen maar een glimlach op de lippen toveren en enige nostalgie oproepen. Voor alle anderen is dit boek een toegankelijke en volkse roman uit de oude doos.

Herman Brusselmans verwoordt het op zijn typische manier: “Het leven is al triestig genoeg. En als we eens kunnen lachen, moeten we het godverdomme niet laten. Nou, over lachen gesproken, als je Lang weekend leest, zal je het dijenkletsen niet kunnen bijbenen.” Nou, pijn van het constante dijenkletsen ga je niet krijgen, kluchtig is het verhaal wel. De roman bevat toch ook een aantal kritische noten over het leven in Vlaanderen, bijna 50 jaar geleden. Van den Broeck is snijdend, beoordelend en dynamisch wanneer het nodig is. Humor ligt uiteraard steeds op de loer.

Lang weekend is een volkse en Vlaamse soap avant la lettre!