De liefde stilt altijd de honger

Dit verhaal speelt zich af in een korte tijdsspanne van nauwelijks twee uur. Dit is zo ongeveer ook de tijd die je nodig hebt om het boek te lezen.

Een bloedhete zomerdag in de stad, terwijl op tv verschillende onlusten de wereld rondgaan. Liza Wolf is journaliste, gespecialiseerd in een roddel- en overspelrubriek voor een belangrijke krant. Ze beleeft haar pleziertjes door telkens weer in de duistere levens van anonieme en overspelige mensen te mogen stappen. Toevallig komt ze er via Facebook achter, dat ook haar druk bezette man Luc er sinds 15 jaar in de VS nog een dubbelleven op na zou houden, inclusief een minnares en een buitenechtelijke tweeling. Om deze verbijsterende ontdekking op een rustige en koele manier te verwerken, vlucht Liza omstreeks vijf uur naar het nabijgelegen aquarium van de dierentuin. Ze heeft twee uur de tijd om alles op een rijtje te zetten voordat het aquarium sluit en Luc landt na zijn zoveelste reis naar Boston. Heeft wraak nemen zin, of gaat ze zelf ook niet helemaal vrijuit? Dan wordt het zeven uur…

"Ik probeerde kalm te blijven. Als dit de vader van de twins was op die foto’s, dan leek hij verdomd veel op Luc. Welk leven was dit? Ik verstijfde op mijn stoel. Het was onbegrijpelijk."

Wanda Reisel (1955) debuteerde in 1986 als auteur; in haar romans en toneelstukken staan bedrog en zelfbedrog centraal als thema. Dit is dus ook zo in Liefde tussen 5 en 7, haar nieuwste boek dat onlangs is verschenen.

Liefde tussen 5 en 7 schiet met een hoge vaart uit de startblokken; dit moordende tempo wordt evenwel niet lang aangehouden. Na nauwelijks enkele leesuurtjes en zo’n 173 bladzijden later, heb je het boek in één keer uit, waarbij de korte hoofstukjes een handige hulp zijn. De auteur geeft haarfijn weer hoe het hoofdpersonage Liza met haar rol als bedrogen vrouw omgaat. Aan de hand van verschillende associaties probeert ze te achterhalen hoe deze situatie kon ontstaan. Reisel beschrijft duidelijk hoe Liza in het verleden een aantal belangrijke aanwijzingen niet heeft opgemerkt; gewoon over het hoofd gezien. Mooi ook hoe deze schrijfster haar hoofdkarakter in eigen boezem doet kijken en duidelijk maakt waarom ze als moeder van een kind heeft gefaald. Het personage van Luc komt, alhoewel constant centraal in beeld, niet echt aan de beurt. Hier heeft Wanda Reisel toch wel een grote kans gemist om haar roman verder op te krikken naar een hoger niveau. Ze graaft evenwel diep om het dubbelleven van Luc te ontrafelen en grijpt op die manier haar lezers bij het nekvel en houdt ze vast tot en met de laatste pagina.

Deze korte roman brengt een liefdesverhaal, waarin een gezonde dosis psychische spanning op je afkomt. Het einde is eerder onverwacht en houdt het midden tussen teleurstelling en aanvaarding. Maar besef vooral dat de liefde altijd de honger stilt.