Schilderkunst en een onconventionele, destructieve liefde

Is het een hype, toeval, of is het uit commercieel oogpunt dat auteurs een duo gaan vormen om samen een boek te schrijven? De lijvige roman Lizzie is in ieder geval gecomponeerd door een bijzonder tweetal schrijvers van Uitgeverij Wereldbibliotheek. Martin Michael Driessen als romancier en Liesbeth Lagemaat als dichteres kozen voor hun bijzondere samenwerking de naam Eva Wanjek als pseudoniem.

Ze is echt bloedmooi, een fragiele schoonheid met haar lange koperkleurige haar. Ze is maar al te graag model voor schilder Dante, die haar op zijn beurt aanbidt, maar op zijn eigen manier. Lizzie is zijn droomvrouw, geen enkele vrouw kan aan haar tippen. Dit liefdesdrama begint in 1849 met de allereerste kennismaking tussen de twee protagonisten. Een eenvoudig naaistertje en een veelbelovende kunstenaar raken al vrij snel in de ban van elkaar en er ontstaat een bijzondere samenwerking en relatie. Aan alle mooie verhalen komt een einde; in dit boek is dit het overlijden van de eenzame en afgeleefde Dante in 1882. Door hun bijzondere verstandhouding en samenwerking bereikten beide geliefden de top, maar dit leidde eveneens naar de afgrond. Door het gebruik van drank, de toenmalige drug laudanum (een tinctuur van opium) en door bedrog. Vooral de wederzijdse afhankelijkheid dreef hen naar de ondergang. Je volgt het stel vanaf de prille en oogstrelende verliefdheid, vervolgens het moment dat deze verzengende liefde haar eerste barstjes vertoont, tot de ontrouw en de finale teloorgang.

“Hun handen lagen verstrengeld op het klaptafeltje tussen hen in, en dat was het enige contact dat ze hadden. Hun handen voelden zich thuis bij elkaar, ook na een treinreis van een uur. Geen van beiden had de behoefte de ander even niet te voelen; hun handen hoorden bij elkaar, zoals zijzelf.” Zelfs kleine gebaren tonen aan, hoe graag de twee geliefden elkaar wel zien.

Dante Gabriel Rossetti, Engels dichter en kunstschilder en Elizabeth (Lizzie) Siddal zijn reële personages, waaromheen een literaire en fictieve roman werd geschreven en gecomponeerd tot een harmonieus geheel. Lizzie schept een fraai sfeerbeeld en toont een breed spectrum van het leven in het Londen van de negentiende eeuw. Dit is niet zomaar een roman, daarvoor zijn de karakters veel te gecompliceerd en het verhaal op zich elektrisch geladen en overweldigend. Dit boek werd geschreven door twee auteurs die elkaar blijkbaar perfect aanvullen. De hoofdkarakters worden duidelijk en toch mysterieus getypeerd in al hun facetten. Het verhaal wordt uitermate beeldend en in een rijke taal weergegeven. De gedachten van Lizzie, waarschijnlijk geschreven door de vrouwelijke helft van het schrijversduo, worden in een opvallende cursieve tekst geplaatst en betekenen een belangrijke meerwaarde. Het resultaat van de tandem Martin Michael Driessen en Liesbeth Langemaat is een lyrische roman over een negentiende-eeuwse kunstenaar en zijn muze, met Londen als uitermate interessante setting. Lizzie is een mix van romantiek, mysterie en gotiek; heeft tevens veel weg van een kostuumdrama. Het boek wordt verder aangekleed met diepgaande psychologische en erotisch getinte passages. Lizzie als personage straalt niet alleen bovennatuurlijke schoonheid uit, ze is tevens een intelligente vrouw van het zuiverste ras. De auteurs hebben dit prachtig uitgedrukt, niet in een schilderij maar in woorden.

Een indrukwekkend verhaal over schilderkunst en een onconventionele, destructieve liefde.