Een geslaagde ode aan het lot
Bewust zoeken naar de zin van het bestaan en na lang aarzelen uiteindelijk je lot aanvaarden. Blijkbaar zware kost, toch hoeft dit niet zo te zijn. In Lot van Chrétien Breukers, heeft de auteur zichzelf uitgekozen als hoofdpersonage. We kennen hem als columnist, dichter, memoirschrijver, maar ongetwijfeld ook van het literaire weblog De Contrabas, dat op 21 augustus van dit jaar wordt stopgezet. Breukers beleefde in 2014 een annus horribilis. Zijn naam werd toen vaak vermeld in de media, maar meestal niet op een positieve manier. Is Lot een hilarische klucht?
Een man die de kaap van de 50 nadert heeft in een bijzondere bui een lot gekocht. En hij wint de jackpot met miljoenen euro’s. CB (zeg maar Chrétien Breukers) wil het gewonnen geld zo spoedig mogelijk verbrassen, maar niet weggeven aan anderen. Na een verblijf in een duur hotel koopt hij in een opwelling een huis in het oosten van Nederland, in de buurt waar Jeroen Brouwers ooit heeft gewoond. Hij begint steeds meer en meer te drinken en zet het al snel op een zuipen. Dichter CB heeft nu nochtans een zee van tijd om zijn levensdroom waar te maken: een groots prozawerk bedenken en uitschrijven. Een intieme vriend en Leonie, een vrouwelijke boekhandelaar, vervolledigen het trio hoofdkarakters.
Breukers hekelt in Lot duidelijk zijn alter ego; hij gaat daar trouwens erg ver in, zodat het verhaal af en toe wordt opgeblazen. Twijfelt er na het lezen nog iemand aan dat hij een loopje neemt met zichzelf? Of met zijn lezers? Is Lot een vorm van zelfonderzoek, door de schrijver op papier gezet? Deze moderne roman is bijzonder vermakelijk maar is geen hilarische klucht. De ironie speelt een belangrijke rol; het verhaal klinkt soms bizar, dan weer grappig. Vooraleer met zijn leven verder te kunnen, moet het hoofdpersonage zich na al die jaren eerst kunnen losmaken van zijn overleden vriendin en van zijn moeder. Chrétien betekent christen; daar is echter in het boek niet veel van te merken.
Deze vlot geschreven roman werd geconstrueerd als een lappendeken, bestaande uit een potpourri van herinneringen, verhalen, e-mails en brieven. Drie personages: CB, Leonie Lieftinck en een niet nader genoemde vriend, tillen het hele verhaal op hun schouders. Chrétien Breukers heeft zich met het lot verzoend en beseft dat het leven meer is dan alleen maar literatuur.
Dit boek is stevig existentialistisch gekruid, waarbij de auteur een vrij voorzichtige poging waagt om in de voetsporen te treden van beroemdheden en prominente heerschappen zoals Jean-Paul Sartre en Albert Camus. Een geslaagde ode aan het lot.
Reageer op deze recensie