Vermakelijke excursie naar ander boekengenre

Hij heeft zopas de Sebriko Literatuurprijs gewonnen, verlaat na de uitreiking het Amstel Hotel en wandelt de stille lentenacht in. De ochtend nadien drijft het lichaam van de gelauwerde en vermoorde (?) auteur Jacob van Herwijnen in de Amstel. Een erg verdacht overlijden want zelfmoord wordt al heel snel uitgesloten. Van Herwijnen is eerst flink te grazen genomen vooraleer in het water te belanden. Dit wordt een stevige klus voor inspecteur Simon Mudde van de Amsterdamse recherche; enigszins tegen zijn zin. Hij heeft immers ruimschoots genoeg van al die ellende en telt af naar zijn pensioen. Beroepsernst dwingt deze vintage rechercheur (hij weigert zijn gesofisticeerde smartphone te gebruiken) om deze moord trachten op te lossen. Nog enkele jaren en dan eindelijk de verdiende rust. Thuis bij zijn retriever Jochie en met hem lange wandelingen in het bos maken.

Na zes literaire romans en tien jaar auteurschap schrijft de Nederlandse Robbert Welagen (1981) zijn eerste detectiveroman. Hij houdt immers zelf wel van dit genre. Nachtwandeling speelt zich af in de Amsterdamse literaire wereld. Welagen droomt nog steeds van zijn eerste grote literatuurpijs. De Libris Literatuur Prijs, misschien? Hij schreef onlangs een leuke gastcolumn op Hebban.nl.

"Hij steekt de weg over naar een klein winkelcentrum, om snel een boekwinkel in te schieten. Op de literatuurtafel ligt een hoge stapel van Iemand in het bijzonder. ‘Meer dan  80.000 ex. verkocht!’, vermeldt een sticker op het omslag. Ieder boek op de tafel is met een dergelijke sticker beplakt, ziet Mudde, waardoor ze net zo goed achterwege gelaten hadden kunnen worden. Hij pakt het bovenste exemplaar van de stapel en draait het om. De hele achterflap is gevuld met het gezicht van Jacob van Herwijnen."

Amsterdam is – zoals in de verhalen met inspecteur De Cock, met C.O.C.K. (!)– een ideale setting voor een misdaadverhaal. In eerder korte, onopgesmukte zinnen en dialogen speelt de auteur wellicht met de puzzelstukjes van zijn alter-ego’s. Jacob van Herwijnen en Simon Mudde zijn in dit misdaadverhaal heel geschikte personages om met enige zelfspot naar jezelf te kunnen kijken, zou Robbert Welagen hebben gedacht.

Een levendig verhaal, waarin de plot en het kader aardig worden omgezet in een dichtgetimmerd boek, zoals het hoort binnen het thrillergenre. Nachtwandeling is echter eerder een mix van een literaire roman en een detective; het is erg moeilijk om het boek in één enkel hokje te willen stoppen. Opvallend hoe de karakters worden uitgetekend als echte mensen, van vlees en bloed. Knap hoe de oude inspecteur Mudde - als een onvervalste leek - tegen het ambitieuze literaire wereldje aan kan kijken. Een psychologische thriller is het boek zeker niet; de aanwezige spanning concentreert zich op de misdaden en wie die heeft gepleegd.

Nachtwandeling is een vermakelijke excursie van de schrijver naar een ander boekengenre.