Een listig spelletje

DBC Pierre is het pseudoniem van Peter Finlay, waarbij de drie initialen DBC staan voor Dirty But Clean. Hij won in 2003 de Booker Prize met zijn debuutroman Vernon God Little. Zijn nieuwste boek heet Ontbijt met de Borgias, een novelle die hij schreef voor de ‘Hammer List’, de literaire vleugel van de legendarische producent van horrorfilms. Pierre is in Australië geboren en via Mexico, Texas en Engeland uiteindelijk gestrand in Ierland. Deze auteur verklaarde onlangs dat in zijn volgende roman een Nederlander de hoofdrol gaat spelen.

Ariel Panek is veelbelovend als hoogleraar en informaticus; hij is vanuit de VS onderweg naar een congres in Amsterdam. Hij heeft daar ook afgesproken met Zeva, een van zijn studenten waarmee hij een geheime relatie heeft. In Londen Stansted wordt zijn vliegtuig aan de grond gehouden wegens te dichte mist. Hij is dus verplicht de nacht door te brengen in een afgelegen en aftands pension aan de kust in Suffolk. Gedesoriënteerd door de jetlag, ontmoet hij in het pension de kleurrijke familie Border die een bijzondere gebeurtenis viert. Deze familie is echter geen doorsnee familie en die viering is helemaal niet wat het lijkt. Hij realiseert zich al snel, dat hij gevangen zit in een web van andermans leugens en geheimen. Tevens is er geen telefoon- of internetverbinding en dus heeft Ariel geen enkele connectie meer met de buitenwereld. Hij bevindt zich in een totale isolatie en belandt ongewild in een hel. Het verhaal wordt steeds enger en beklemmender. Zal Ariel dan toch een uitweg vinden en uit die hel ontsnappen?

“Ariel keek om zich heen naar twintig kilo moderne bagage – twee laptops, een tablet, drie kilo kabeltjes en drives en een Android-toestel.” … En dan heb je geen telefoonverbinding, geen internet!

Ontbijt met de Borgias is een eigenzinnige roman, een beangstigend en mysterieus spookverhaal. Pierre stelt in deze roman de steeds toenemende afhankelijkheid van de moderne maatschappij van de moderne techniek scherp aan de kaak. De horror en waanzin in het verhaal lees je evenwel op een aangename manier en komt soms grappig over. De dialogen zijn pittig en goed doordacht. Je belandt in een dicht mistgordijn die deze niet-alledaagse roman is. Uniek zelfs en op een creatieve wijze geschreven; niet alles is even duidelijk en tijdens het lezen ontstaat een nevel van verwarring. De auteur heeft zijn setting selectief uitgekozen; ook zijn personages passen prima in dit geheel.

DBC Pierre speelt een listig spelletje met zijn lezers; in deze psychologische roman is echt niets wat het lijkt. Hij brengt een gewaagde combinatie van wetenschap, waanzin en humor.

Tijdens het lezen is het erg moeilijk om de spanning te voelen, zeker wanneer de protagonist hardop blijft gissen over wat er met hem aan het gebeuren is. Tevens zal het einde voor een aantal lezers een afknapper zijn. Beide vaststellingen zetten toch wel een stevige domper op de feestvreugde.