Dodelijke rit met geraffineerde apotheose

'Als ik een gok zou moeten wagen, zou ik zeggen: een panic room. Je weet wel? Een ruimte waarin de bewoners zich kunnen terugtrekken als er een indringer is, met een eigen voorziening voor verlichting en communicatiemiddelen. Een plek waar ze volkomen veilig zijn. Maar als ik gelijk heb…'

Een prachtig landhuis, gelegen op de rotsen met zicht op de kust van het Engelse Cornwall. Daar verblijft Blake, een sterke jonge vrouw met een duister verleden. Ze is momenteel de enige bewoner die tevens toezichthouder is van de villa. Jack Harkness is de schatrijke eigenaar, een farmaceutische topondernemer, maar hij is afwezig. Hij is immers spoorloos. Officieel bezit niet hij het huis maar wel zijn echtgenote. Makelaar Don Challenor bezoekt het landhuis, om het op te meten en te schatten. De ‘stulp’ moet worden verkocht. Tijdens de bezichtiging stelt Don vast dat er een panic room is, met een hermetisch van binnenuit afgesloten deur. Met Blake als zijn kompaan gaat Don op onderzoek uit. Welke geheimen verbergt deze mysterieuze ruimte? Er zijn echter kapers op de kust.

Nog meer prijsgeven over de inhoud van het verhaal zou totaal onverantwoord zijn, behalve dat het een dodelijke rit wordt. Aan het eind van Panic Room wacht de lezer nog een geraffineerde apotheose. Een van de typische handelsmerken van de Engelse auteur Robert Goddard (1954). Fons Oltheten zorgt voor een heel vloeiend leesbare vertaling.

Het aftelmechanisme wordt opgestart vanaf de eerste pagina; de teller staat dan op tien. Zo loopt de countdown gestaag af tot nul; pas dan weet je uiteindelijk hoe de vork in de steel zit. Geen paniek, in Panic Room wordt de lezer geen ogenblik in de steek gelaten. Goddard voorziet knappe wendingen op de juiste momenten. Je vraagt je geïntrigeerd en vooral gealarmeerd af wie of wat er zich bevindt in die verscholen ruimte. De invloedrijkste karakters – weergegeven als levensechte mensen – dragen de mysterieuze sfeer uit het boek met zich mee. Heel vaak wisselt de schrijver van perspectief, waarbij beurtelings Blake en Don aan zet is. Bloeit er iets moois tussen die twee, trouwens?

Dit is een thriller met een heel sterk, niet echt lineair en complex verhaal. Intelligent neergeschreven door een auteur die zijn vak bijzonder goed beheerst. Robert Goddard stopt zowel diepgang in de plot als in zijn personages. Een boek dat je niet leest op topsnelheid, bij voorkeur absorbeer je fragment per fragment. Je voelt constant de lichte dwang om door te lezen.

Deze oerdegelijke Goddard is een lieve lust voor het lezersoog, terwijl je brein en zenuwen toch constant worden geprikkeld.