Spanning en snelheid komen pas laat op stoom

Met Stormwaarschuwing bestaat de ‘Doggerland’-serie nu uit twee delen; netjes door Elina van der Heijden naar het Nederlands vertaald. De vele fans van Maria Adolfsson (1958) worden beslist op hun wenken bediend. Het derde boek uit de reeks – met inspecteur bij de recherche Karen Eiken Hornby – is intussen verschenen in het Zweeds.

Ze is niet echt in de juiste kerststemming. Inspecteur Karen Eiken Hornby is nog steeds met ziekteverlof en wil niets liever dan opnieuw aan de slag te gaan. Die kans krijgt en grijpt ze ook; sneller dan verwacht. Op Noorö, een noordelijk gelegen eilandje van Doggerland, ontdekt men het lichaam van een man. Een moordzaak en een opportuniteit voor Karen om zich te bewijzen. Trouwens, nadat een tweede lijk wordt gevonden, staat het brein van de speurneus helemaal op scherp. Toch zit er een uiterst scherp randje aan dit hele moordonderzoek: haar privéleven, familie en baan komen onder hoge druk te staan.

‘Als het niet om zijn dochter gaat, is er maar één reden waarom het hoofd van de rechercheafdeling van de Rijkspolitie Doggerland Karen Eiken Hornby op eerste kerstdag belt. En dat is niet om haar een vrolijk kerstfeest te wensen.’

Zelfs zonder enige voorkennis lees en volg je probleemloos het verhaal, neergezet in een uitnodigend decor. De fictieve Doggereilanden vormden ooit een afgelegen gebied tussen Engeland en het Europese vasteland. Maria Adolfsson trakteert je op haarfijne beschrijvingen van de omgeving en de atmosfeer. Uiteraard zorgt het gure, ruwe klimaat op het eiland voor een filmische setting. Na een prikkelende proloog volgt een kleine sprong terug in de tijd. Mondjesmaat belandt de lezer middenin het verder chronologische gebeuren. Eerst moet je echter uitvoerig kennismaken met de belangrijkste personages, Karen en haar mannelijke confrater Karl Björken in het bijzonder.

‘Ze aarzelt. Misschien is het beter om even te wachten voordat ze deze specifieke deur op een kier zet. Nee, besluit ze, ik kan maar beter meteen in het diepe springen. Met een zware zucht drukt ze op het groene hoorntje.’

Stormwaarschuwing is eerder een roman dan een spannende thriller. Het duurt heel lang vooraleer de vaart en de suspense richting ontknoping toenemen. Het tempo ligt erg laag. De uitwerking van de moordzaak is niet bijzonder overtuigend. Die verzandt te vaak in overbodige details. Zoals dit al het geval was met Misleiding (deel een), zo mist dit boek eveneens een stevige lading commotie en spektakel. De karakters krijgen daarentegen wel een flinke uitdieping met zich mee, waarbij Karen als protagonist met de meeste egards mag gaan lopen. Andere pluspunten zijn ongetwijfeld de vlotte, toegankelijke taal en de puntige dialogen. Dit alles staat garant voor uren puur leesplezier.

Een onderhoudende misdaadroman, waarin spanning en snelheid pas laat op stoom komen.