Bosch doorstaat kwelling in het kwadraat

Na ruim twintig thrillers houdt hun intense samenwerking perfect stand. De Amerikaanse succesauteur Michael Connelly (1956) en zijn goudhaantje Harry Bosch vormen nog steeds een hecht duo. Af en toe kundig aangevuld door Harry’s halfbroer, de gehaaide advocaat Mickey Haller. Ook in Twee soorten waarheid komt deze pleiter aan bod. De knappe vertaling is van David Orthel en Ans van der Graaff.

Sinds hij verder moet als verplicht gepensioneerde bij de politie van Los Angeles, blijft Bosch deeltijds actief als vrijwillig speurder in San Fernando. Ginds buigt hij zich maar al te graag over cold cases. Tot een tweevoudige moord op een vader en zoon, een duo apothekers, Harry’s wereld helemaal op zijn kop zet. Vooraleer hij het goed en wel beseft, gaat Bosch undercover in een bijzonder misdadig milieu, waarin het smokkelen van pillen een lucratieve handel is. Als toemaatje krijgt hij nog een beschuldiging in een oude zaak aan zijn broek gesmeerd. De professionele hulp van halfbroertje Mick Haller is meer dan welkom.

“Daarmee impliceerde hij bovendien incompetentie of – erger nog – een ambtsmisdrijf van Bosch’ kant, namelijk dat Bosch bewijsmateriaal over het hoofd had gezien of opzettelijk had achtergehouden.”

Er is meer dan voldoende inhoud aanwezig om zelfs twee boeiende thrillers te vullen. Toch maakt Connelly in Twee soorten waarheid een opvallend geslaagde mix van twee losstaande verhaallijnen. Een stevige misdaadthriller in combinatie met een rechtbankverhaal. De schitterend uitgekozen titel dekt werkelijk de volle lading. De realiteit is soms helemaal niet wat je denkt. Een waarheid die je ofwel verlost, ofwel je helemaal geïsoleerd in de steek laat.

“Nu besefte hij dat hij zichzelf met die keuze had beroofd van wellicht het laatste gesprek met de belangrijkste persoon in zijn leven. Hij hield zichzelf vastberaden voor dat het er niet toe zou doen.”

Michael Connelly schrijft geen honderden pagina’s vol, louter om het volume op te krikken. Hij gaat rechttoe rechtaan af op zijn doel: de protagonisten aan het werk zetten en houden; zonder enig gemopper van hen te tolereren. Levensechte personages zet de auteur neer in een attractieve taal. In het opbouwen van spanning en plot is hij een echte meester, zeker wanneer hij in bloedvorm verkeert zoals nu. Ook dit keer typeert de schrijver zijn geesteskind Harry Bosch als een betrouwbare man, die zelf maar bitter weinig geluk en plezier beleeft. Erger nog, hij doorstaat een kwelling in het kwadraat!

In De nachtploeg, zijn vorige politieroman, komt Michael Connelly heel verrassend uit de hoek. Hij introduceert een nieuwe protagonist, een jonge vrouw. Renée Ballard heet de heldin; ze is een speurneus bij de politie van Los Angeles. Welnu, na Twee soorten waarheid volgt met Dark Sacred Night (de originele Amerikaanse titel) een nog grotere verrassing: Bosch en Ballard bundelen de krachten om samen de misdaad te bestrijden. Weer verschroeiend en spetterend leesplezier in aantocht?