Hoge dosis ijzingwekkend moordgeweld

De Scandinavische thriller is en blijft bijzonder populair. Kijk maar naar al die nieuwe en talentrijke auteurs die in het Nederlands verschijnen. Zo is bijvoorbeeld Oktober, de Deense debuutthriller van Søren Sveistrup, een regelrecht schot in de roos. Een andere nieuweling is de Zweedse schrijver Bo Svernström (1964), die met Wie zint op wraak in zijn thuisland meteen goed is voor bijzonder lovende recensies. Hij scoort een vette hit ginds. Gooit hij tevens hoge ogen in onze contreien?

Dan word je als een afgepeigerde politiecommissaris uit Stockholm geconfronteerd met een afgrijselijke moord. In een schuur buiten de stad vindt een boer het lichaam van een naakte man die vreselijk verminkt is. Dood uiteraard, denk je dan. Tot blijkt dat het slachtoffer nog in leven is. Een dag later overlijdt hij zonder enige nuttige informatie voor de politie te hebben achtergelaten. Deze lugubere zaak kruipt bij Carl Edson wel heel diep in de kleren. Samen met zijn team en met Alexandra Bengtsson, een dynamische onderzoeksjournaliste die werkt voor een gerenommeerde krant, stort Edson zich op het onderzoek. Blijft het bij die ene moord? Integendeel!

“De eerste keer was het ergst. Toen kwam al het geweld met enorme kracht op me af. Het geschreeuw, het bloed, de witte botten, de geluiden…”

Op verschillende plaatsen delict worden bestiale moorden gepleegd. Deze thriller is niet echt ideaal voor gevoelige lezers. De gewelddadige, macabere en bloederige sfeer is dominant aanwezig. Wie zint op wraak is een verrassend en attractief misdaadverhaal, waarin de lezer de feiten en gebeurtenissen volgt vanuit twee invalshoeken. Niet alleen loop je mee met de politie, ook vergezel je de misdadiger. Het gaat erg snel, zodat je in de korte proloog meteen kennismaakt met de hersenspinsels van de stoutmoedige moordenaar. Toch weet je dan helemaal niet wat je te wachten staat, wie die vreselijke ‘slager’ werkelijk is.

“’s Avonds durft niemand hier te komen. De mensen zijn bang voor de slecht verlichte wandelpaden waar gevaren op de loer liggen, ingebeelde of echte. Gevaren zoals ik.”

Met een scherpe controle van de kleinste details, beschrijft de auteur wat er zich afspeelt in het hoofd van de dader en hoe het onderzoek verloopt. Vervolgens krijgt de lezer ook nog een hoge dosis ijzingwekkend moordgeweld over zich heen. Dit alles wordt geserveerd in een boeiende en toegankelijke taal.

Tot nu toe niets dan woorden van lof, maar… het boek mist grondige diepgang bij de karakters. Zelfs Carl Edson als hoofdpersonage blijft veel te oppervlakkig. Bovendien overschrijdt de apotheose de grens van het aanvaardbare; je gelooft het opeens niet meer. Een domper op de grote misdaadvreugde en het leesplezier, ondanks de vernuftige vertelling.

Niettegenstaande deze kritische beoordeling – met een constructieve bedoeling - is Wie zint op wraak een thriller die minder kieskeurige lezers in ieder geval gaat bekoren. Intussen schrijft Bo Svernström bloeddorstig verder aan het tweede boek van de serie.