Zomers getinte afsluiting van deze gevarieerde reeks

Zomer, het vierde en tevens laatste deel uit de reeks 'De vier seizoenen', is ook het meest volumineuze van het kwartet. Het boek sluit harmonieus aan bij de vorige seizoenen: eerst een vertelling over dagelijkse gewoontes, objecten en dieren, afgewisseld door fragmenten uit het persoonlijke dagboek van de Noorse meesterverteller Karl Ove Knausgård (1968). Hij observeert de dingen en staat – soms zelfs vol verwondering - even stil bij lieveheersbeestjes, regenwormen en andere flora. Ook objecten zoals kleren, eieren en mixers worden in een spontane bui beschreven. Intelligentie en flauwvallen zijn dan weer slechts twee van de fenomenen die aan bod komen. De belevenissen van de schrijver en zijn gezin worden in dagboekvorm weergegeven; dit keer afgetekend tegen het heersende zomerseizoen.

“Wanneer haar ‘ik’ in de volgende zin die van mij overneemt, zit ze aan haar tafel in de woonkamer van haar appartement in Malmö, de zon is aan het ondergaan, en ze schrijft aan haar man over wat er die dag is gebeurd, over de journalist die had aangeklopt en die haar wilde interviewen, en over alle herinneringen die dat bij haar oproept…”

Op deze manier gaat zijn roman naadloos over van een dagboekgedeelte naar een vertelling over Johanne, een Oostenrijkse dame die haar familie in de steek laat tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze heeft er immers voor gekozen om voortaan haar leven verder te zetten met Alexander, een Oostenrijkse soldaat. Hier worden feiten en fictie met elkaar vermengd, precies alsof het een evidentie is. Vakmanschap, dus.

De kleine Anne, pas twee jaar oud en de jongste telg uit het Knausgård nest, is ook dit keer weer een bijzondere aantrekkingspool. De schrijver mijmert of spreekt zijn verlangens uit, terwijl hij met zijn jonge dochter onderweg is met de auto. Deze teksten zijn ogenschijnlijk op een totaal ongedwongen manier tot stand gekomen. Lezers die reeds vertrouwd zijn met het werk van deze Noorse auteur, zullen ongetwijfeld - soms ook sluimerend – de aanwezigheid van Karl Ove Knausgårds vader opmerken. Toch weer zijn vader die een rol opeist… al dan niet discreet. Laatstgenoemde was een beangstigende man voor zijn kinderen, dus ook voor Karl Ove. Hij wordt bijna 50 en draagt dit fenomeen nog steeds duidelijk met zich mee. 

De sublieme aquarellen van kunstenaar Anselm Kiefer illustreren het boek en maken er een echt kleurrijk en fleurig kunstwerkje van. Een zomers getinte afsluiting van deze gevarieerde reeks.

Zomer werd niet uit het Noors vertaald door Marin Mars, die de vertaling van de vorige delen voor haar rekening nam. Het duo vertalers Sofie Maertens en Maud Jenje heeft deze taak heel keurig volbracht.