Mooie en ontroerende roman

Allereerst wat een prachtige cover heeft dit boek!

Londen, 1953. Isobel studeert voor arts en loopt mee in een ziekenhuis. Ze heeft het niet makkelijk in deze door mannen gedomineerde wereld. Wat haar echter nog meer stress geeft, is het grote geheim dat ze met zich meedraagt.

Het boek neemt je mee naar de jaren 50 en wordt op een beeldende manier beschreven, je ziet het helemaal voor je.De hoofdstukken zijn kort wat zeker in het begin fijn is want vanaf de eerste twee hoofdstukken is de verhaallijn best duidelijk en duurt het wat lang voor er spanning in komt.

De beschrijving van de werkzaamheden in het ziekenhuis, de hiërarchie die er heerst en hoe er met de vrouwelijke studenten/artsen omgegaan wordt vond ik echt bijzonder goed gedaan maar wat ben ik blij dat we niet in de jaren 50 leven zeg! Zelf werkzaam in het ziekenhuis en kan me niet voorstellen hoe frustrerend dat moet zijn. Het hoofdpersonage houdt zich knap staande in die wereld en toont lef! Ik vond haar dan ook met alles wat zij mee moet dragen in haar leven bijzonder dapper!

Verborgen leven is een mooi en ontroerend verhaal. over verlies en hoop, over vechten of vluchten. Omdat het wel wat lang door kabbelt raakte ik op sommige momenten mijn aandacht een beetje kwijt maar richting het einde van het verhaal was ik er weer helemaal bij.