dichtbundel met prachtige tekeningen van de schrijfster zelf

een paar dagen geleden heb ik Ik schrijf je lief van Elsbeth Boom gekregen van mijn zus.
Voor troost. Omdat ik, net als de schrijfster, weduwe ben.
De voorkant trok me meteen het boek in: wat is dat halve boek toch herkenbaar.
Ik bereidde me voor op of huilen of, nou ja, misschien iets belerends of zo.
Ja, ik huilde. De herkenning in het eerste deel Liefde hakte erin, zonder melodramatisch te zijn. Maar ook: hoopvol. Je leest de verwerking. Ik ben nog niet zover. Maar het troost me echt. Ik kom er ook. Net als Elsbeth.
Ik heb ook gedichten gelezen uit het tweede deel: liefdes (leuk verschil trouwens). Lettervermicellisoep is zo lief en grappig.
De combinatie is fijn: van ontroerend en intiem en de grote verscheidenheid aan soort gedichten in het tweede deel.
Ik kwam er pas vanochtend achter dat de tekeningen ook van de schrijfster zelf zijn.
Dat mag wat mij betreft meer aandacht krijgen.
Want de tekeningen zijn zo sfeervol. ik hou van potlood.
Geeft het troost?
Zeker
Is het ook interessant voor zeg maar niet ervaringsdeskundigen?
Ook zeker.
Een aanrader.
En ik ga er zeker zelf ook 1 kopen voor een vriendin.