Aanrader!

Het onderwerp van dit boek is mij deels bekend. Jaren geleden heb ik een aantal maanden moeten verblijven in Heliomare om te revalideren na een operatie. Het grote verschil met mij is dat ik altijd al een beperking gehad heb en er juist kwam om beter te worden dan dat ik voor de operatie was. Dat was zeldzaam. Ik heb een aantal mensen ontmoet zoals Matthijs, die herstellende waren van een zwaar ongeluk. De periode in Heliomare heeft me extra doen beseffen dat ik best geluk heb gehad met mijn beperking. Ik kan bijna alles en omdat ik het altijd al gehad heb mis ik ook geen dingen die ik ooit wel heb gekund. Daarnaast was het ook nog eens heel verfrissend om me te realiseren dat ik echt niet de enige ben met een beperking. Het was fijn om daar eens één van de velen te zijn.

Matthijs is professioneel wielrenner en leeft voor zijn sport. Dan krijgt hij samen met twee vrienden een zwaar auto-ongeluk. Het boek vertelt steeds vanuit verschillende personages hoe het Matthijs en zijn familie en vrienden vergaat na het ongeluk. In de nasleep van het ongeluk gaat het niet alleen maar over revalideren en verdriet maar ook over andere dingen des levens waar zijn vrienden en familie tegenaan lopen.

Dit had makkelijk een loodzwaar, sentimenteel boek kunnen worden over verdriet, onmacht en ellende na zo'n zwaar ongeluk. Toch is dat het niet. Naar mijn mening blijft er toch altijd iets van hoop in dit verhaal. Hoewel verdriet en moeilijkheden absoluut aan bod komen is de boodschap van dit boek toch dat het hoe dan ook goed komt. Maar misschien niet zoals verwacht. Dat vond ik mooi en op een fijne, nuchtere manier verwoord. Het wisselen tussen de verschillende personages maakt het boek verfrissend. Hoewel ik soms wel moest opletten wie er aan het woord was. Gelukkig went dat snel.