Holocaust in Polen

Shari J. Ryan heeft twee voorouders die de holocaust overleefd hebben en om hen te eren schrijft ze historische romans over die periode. Eerder verscheen van haar De boekhandelaar van Dachau, dat goede beoordelingen kreeg en dat, na het lezen van Brief aan Isaac, zeker op mijn NTL-lijstje komt te staan.

In het joodse ghetto van Warschau leven Isaac, zijn zusje Olivia en hun ouders. Om aan de bezetter te ontsnappen en niet afgevoerd te worden naar een concentratiekamp proberen ze te overleven in de riolen van de stad. Als op een dag de ouders niet meer terugkeren, worden ze gedeporteerd naar Auschwitz, waar Olivia (14 jaar) kleding moet uitzoeken en sorteren en Isaac hard moet werken op het land bij een boerderij.

Sofia’s vader is arts, zijn vrouw en dochter zijn joods, maar omdat er sprake is van een ‘geprivilegieerd’ huwelijk worden Sofia en haar moeder niet gevangen genomen. Als Sofia’s vader voor de SS’ers gaat werken, zien beide vrouwen dit als verraad en de verhoudingen binnen het gezin bevriezen. Wat ze niet begrijpen, is dat hij dat werk aanneemt om hun levens te redden. Ook worden er op het land van hun boerderij gevangenen te werk gesteld uit Auschwitz. Daar ziet Isaac achter het raam van de boerderij het beeldschone meisje Sofia.

Sofia bespiedt de gevangenen en raakt onder de indruk van Isaac, van zijn jeugdigheid en kracht. Ze schrijft een brief aan hem en smokkelt die ongezien naar hem toe om hem een voorstel te doen om te vluchten. Hoewel Isaac eigenlijk zijn jongere zus in het kamp niet in de steek wil laten, kiest hij er toch voor te ontsnappen. Een spannende periode volgt.

Brief aan Isaac is een indringend verhaal over de wreedheden van WO II. Mede door de schrijfstijl en woordkeus van de auteur grijpt de tekst je nog meer bij de keel en is het onmogelijk te stoppen met lezen als je eenmaal begonnen bent.

“Het is leeg op de plek waar mijn hart zou moeten zitten en ik weet niet of ik hier ooit van zal herstellen, ook al zou er een wonder gebeuren en zouden we kunnen ontsnappen.”

Maar gelukkig komen er ondanks alle gruwelijkheden en wreedheden ook vertederende stukken voor, waarin zelfs sprake is van kleine geluksmomenten vooral wanneer Isaac de viool van Sofia’s opa bespeelt.

“De geur van de hars die van de snaren komt doet me denken aan wilde bloemen na een regenbui.”

Brief aan Isaac is een boek dat je niet met droge ogen uit kunt lezen, het maakt indruk en verplettert je. Maar tevens is het een boek van hoop, hoop om te overleven en van de liefde die alles overwint, wat ervoor zorgt dat de onmogelijke situaties doorstaan kunnen worden en mensen overeind blijven. De mensonterende omstandigheden die plaatsvonden in de concentratie- en vernietigingskampen mogen nooit meer voorkomen. Er kan niet genoeg over geschreven worden, opdat wij nooit zullen vergeten!!!

Meer recensies lezen? Neem een kijkje op indeboekenkast.com.