Vertederende roman

Elif zit in een verstikkende relatie met Maik. Hij controleert haar en is erg jaloers en claimend. Ze heeft geen vriendinnen meer en haar familie wordt op afstand gehouden. Ze woont al twee jaar bij hem in zijn huis en nog steeds voelt de woning niet vertrouwd. Op haar werk ontmoet ze een nieuwe collega, Sander, een nerd met lang haar, universitair geschoold en met een koffieverslaving. Het is totaal niet het type dat Elif aantrekkelijk vindt. Wel hebben ze een click en ze ontwikkelen een speciale vriendschap.

Sander laat Elif zien dat ze voor zichzelf mag kiezen, maar ze is zichzelf helemaal kwijtgeraakt in de relatie met Maik. Haar gedrag is alleen nog maar aangepast aan zijn nukken en grillen. Tot Sander haar uitnodigt om mee te gaan naar een concert van de band Muse. Maik stelt haar voor de keuze: als ze meegaat, dan kan ze vertrekken. Gelukkig kan ze terecht bij Sander, ze mag bij hem op de bank slapen. En dat kan prima volgens Elif, Sander voelt als haar beste maatje. Een relatie zit er niet in, Sander is immers helemaal haar type niet.

Het verhaal wordt vlot verteld, er zit precies genoeg snelheid in. De schrijfstijl van Eveline Heijnen is vlot, beeldend en grappig. Dat maakt het een heerlijke feelgoodroman. Maar ook de nodige dramatiek komt om de hoek kijken, hoewel de manier van vertellen luchtig is. Zeker door de humor die de auteur in De som der delen verwerkt, is dit geen moment vervelend, zwaar of langdradig. De komische momenten wisselen af met de onhandige optredens van Elif. Maar Sander accepteert haar zoals ze is, wat een nieuw gevoel van vrijheid voor haar creëert.

Het vertelperspectief is vanuit Elif, behalve de epiloog, die is vanuit Sander geschreven. De personages zijn voldoende uitgediept en gedetailleerd uitgewerkt. De gevoelens van Elif, van zichzelf verloren zijn naar langzaam zichzelf terugvinden, zijn invoelbaar aanwezig. Je leeft helemaal mee met haar in haar aanvankelijke twijfel en onzekerheid. En zowel Elif als Sander sluit je al bijna vanaf het begin in je hart.

Het onderwerp zoals de auteur dit uitgewerkt heeft, is bijzonder origineel. Ook de verwijzingen naar de songteksten van Muse passen naadloos in de tekst. Het verhaal kent een prima opbouw, de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je geboeid blijft lezen. De gebeurtenissen op het eind creëren een verrassende wending. Kortom, De som der delen is een vertederende, ontroerende en luchtige roman, waarin Elif en Sander de personages zijn, waarvoor je vanaf het begin sympathie voelt. Een aanrader voor de liefhebber van feelgoodromans met een origineel uitgewerkt thema!

Meer recensies zijn te lezen op indeboekenkast.com.