Dezelfde ouders en toch zo verschillend

Gèrina van der Gugten was twintig jaar werkzaam in de jeugdzorg en Hetzelfde huis geeft een goed beeld van tegen welke problemen er daarin aangelopen wordt. Het is een indringend verhaal waarin kinderen de dupe zijn van het gedrag van hun ouders.

Kim en Diana zijn de dochters van een drinkende vader met onvoorspelbaar gedrag en losse handjes. Hun moeder doet alsof ze niet ziet wat er gebeurt en probeert alle voorvallen in de doofpot te stoppen. Kim is de oudste van de twee en ze heeft een beschermende houding naar Diana. Als een situatie escaleert, grijpt de kinderbescherming in en worden de meisjes in het kindertehuis De Springplank geplaatst. Daar komen meerdere zware problemen voorbij, maar er is voldoende veiligheid voor de twee meisjes. Na een tijdje krijgt Kim een vriend die, net als haar vader, sadistische trekjes vertoont. Diana probeert haar dat te laten inzien, maar daar wil ze niets van weten. En zo herhaalt de geschiedenis zich.

Beide zussen leiden een totaal verschillend leven. Die verschillen worden door de auteur goed uiteengezet. Ze heeft oog voor de jongeren met hun problemen en ze laat een realistische kijk op het leven in het tehuis zien. Ze beschrijft de situaties erg goed en vanaf het begin van het verhaal blijf je geboeid lezen. Ze geeft ook een goed inkijkje in de mentale en emotionele ontwikkeling van de zussen. Het is overduidelijk dat ze een prima inzicht heeft in deze wereld.

Omdat Hetzelfde huis heel vlot leest, is het boek uitermate geschikt voor hulpverleners die met dezelfde problematiek werken. Maar voor iedereen die te maken krijgt met jongeren die in een moeilijke thuissituatie verkeren, is dit verhaal een aanrader. Je leeft mee met de twee zussen en begrijpt hun af en toe vreemde reactie op anderen door hun thuissituatie. Het vertelperspectief is vanuit Diana. Zij komt als sterkste uit de strijd, neemt het voor haar oudere zus op en uiteindelijk kiest zijzelf voor een stabiele toekomst.

Hetzelfde huis is een boeiend boek dat een goed inzicht geeft in de problematiek van kinderen die met jeugdzorg te maken krijgen. De verhalende vorm maakt het boek toegankelijker en vertelt op een indringende en intrigerende manier hoe jeugdigen gevormd worden door hun afkomst, maar toch een verschillende toekomst kunnen hebben.

Meer recensies lezen? Neem een kijkje op indeboekenkast.com.