Lezersrecensie
Verhaal in poëzie
De prachtige bundel 'Dramaturgie van het loslaten' van Max Greyson vertelt het verhaal van het loslaten in allerlei vormen en vanuit verschillende perspectieven. De opbouw - van de ouverture, het eerste tot en met het derde bedrijf en dan een interlude, om vervolgens naar het vierde en vijfde bedrijf te gaan en tot slot naar de epiloog - maakt dat de bundel leest als een verhaal met het theater als metafoor. Waar de ik-persoon en de jij-persoon elkaar vinden in het eerste bedrijf, verliezen zij elkaar in de epiloog. Dat is een vorm van loslaten.
Het mooiste deel vond ik het Tweede bedrijf - Zij (de dochter), dat gaat over een meisje van acht jaar oud dat gedwongen wordt te vluchten uit Afghanistan en hierbij haar ouders verliest. Door het ritme en de zeer zintuiglijke manier van beschrijven wordt de lezer meegetrokken in haar reis. Het raakte me.
Waar de dichter dichterbij klassieke rijmschema's blijft, zoals ik de Ouverture, komt het werk wat gekunsteld over, maar dit komt gelukkig weinig voor in deze verder prachtige bundel.
Het mooiste deel vond ik het Tweede bedrijf - Zij (de dochter), dat gaat over een meisje van acht jaar oud dat gedwongen wordt te vluchten uit Afghanistan en hierbij haar ouders verliest. Door het ritme en de zeer zintuiglijke manier van beschrijven wordt de lezer meegetrokken in haar reis. Het raakte me.
Waar de dichter dichterbij klassieke rijmschema's blijft, zoals ik de Ouverture, komt het werk wat gekunsteld over, maar dit komt gelukkig weinig voor in deze verder prachtige bundel.
1
Reageer op deze recensie