De ontmoeting met Jos Vandeloo.

In 1991 had ik het geluk een boekbespreking mee te mogen meemaken met Jos Vandeloo.
Mijn exemplaar van de Coladrinkers is door hem gesigneerd.
Zijn boeken spraken me enorm aan, ik denk vanwege zijn "eenvoudig" taalgebruik en de thema's die in zijn boeken naar voren kwamen.
Daarnaast zijn er veel boeken en verhalen van hem die je best humoristisch kunt noemen, zoals de Dag van de dode God.
Of vol met misverstanden die verkeerd aflopen, zoals de Grap.
Eenzaamheid, vervreemding zijn ook thema's die in de Coladrinkers aan de orde komen.
Iedereen heeft zo zijn problemen en zoekt naar oplossingen, helaas wordt er veel nagedacht maar mensen praten niet echt met elkaar.
Ze leven in de zestiger jaren, de protestgeneratie. Voordien waren er sociale verbanden, je merkt in het boek dat die zijn verdwenen en dat mensen op zoek zijn. Daarnaast is er ook de (terechte) kritiek op de kerk, het gaat niet om een geloof of visie of oplossingen voor hedendaagse problemen.
Kinderen raken daardoor beschadigd. De meeste mensen in het verhaal lijken ook beschadigd en/ of willen soms niet verder leven. Iedereen lijkt problemen te hebben.
De les die we naar mijn idee hieruit leren: ooit een normaal mens ontmoet? En ? Hoe beviel het?
Met andere woorden: we komen allemaal problemen tegen, laten we die met elkaar besprekende en daarnaast: probeer te genieten van het leven!
En lees ook zeker andere mooie boeken van Jos Vandeloo zoals Het huis der onbekenden, de muggen, de beklimming van de Mont Ventoux en De weg naar de Ardennen.