Het einde van de wereld

Zou jij het doen? Zomaar plotseling weggaan van je werk, alles achter je laten en afreizen naar een onbekende bestemming?
Het lijkt mij een uitdagend dilemma. Ondertussen krijg je in het boek een les filosofie die je aan het denken zet.
Eigenlijk is dit een boek van Pascal Mercier, met daarin nog een ander boek van Amadeu.
Vanwege dat punt is het soms ook moeilijk om verder te lezen en moet je het boek soms even wegleggen om erover na te denken. Het is geen makkelijk boek om te lezen, wat mij betreft.
De reizen in de trein als metafoor voor het leven doen me denken aan het boek De trein der traagheid van Johan Daisne,een treinreis tussen de grens van leven en dood waarbij in dit boek de gezondheid van de hoofdpersoon steeds verder achteruit lijkt te gaan.
Er staan vreselijk mooie passages in het boek, voor mij springt toch wel de afscheidsrede van Amadeu er uit bij het verlaten van het gymnasium en de overstap naar de universiteit.
Bij het redden van de "Slager van Lissabon", de beul van het Salazar bewind, moest ik denken aan het boek De aanslag van Harry Mulisch: je leven kan zomaar een heel andere wending nemen als er toevallig net voor jouw huis iets bijzonders gebeurt waar je niet aan kunt ontsnappen.
Al met al voor mij geen 5 sterren maar 4, voornamelijk vanwege de vele filosofische vragen die worden opgeworpen in de reis van het boek in dit boek.