Lezersrecensie
de werkbare waarheid
De roman begint als een klassiek misdaadverhaal , en de lezer verwacht een opheldering van de moord op de pastoor. Maar naar mate het verhaal vordert, wordt duidelijk dat Claudel geen interesse heeft in de klassieke opbouw van een detectiveverhaal. Het kwaad is geen obstakel dat kan worden overwonnen, maar een allesdoordringende kracht die uiteindelijk iedereen in zijn greep krijgt. Vooral in hoofdstuk 38, waarin de complottheorie zegeviert en elk idee van gerechtigheid wordt verpletterd, voelen we de intense ontgoocheling van de schrijver over de menselijke conditie.
Het kwaad wint, niet door slimme manipulatie van toeval, maar omdat de natuurlijke staat van de wereld slecht lijkt te zijn in de visie van Claudel. Wat begint als een zoektocht naar waarheid en gerechtigheid, mondt uit in de tragische acceptatie van de indirecte corruptie en verdorvenheid van de mens.
De wereld die Claudel schetst is bevolkt door figuren die recht uit een schilderij van Bruegel lijken te zijn gestapt. Net zoals bij Bruegel zijn de personages grotesk, karikaturaal vastgelegd
Het boek is zeker goed geschreven. Geen moeilijke woorden of opbouw. Alleen is deze visie op de maatschappij heel moeilijk aanvaardbaar voor mezelf.
Het kwaad wint, niet door slimme manipulatie van toeval, maar omdat de natuurlijke staat van de wereld slecht lijkt te zijn in de visie van Claudel. Wat begint als een zoektocht naar waarheid en gerechtigheid, mondt uit in de tragische acceptatie van de indirecte corruptie en verdorvenheid van de mens.
De wereld die Claudel schetst is bevolkt door figuren die recht uit een schilderij van Bruegel lijken te zijn gestapt. Net zoals bij Bruegel zijn de personages grotesk, karikaturaal vastgelegd
Het boek is zeker goed geschreven. Geen moeilijke woorden of opbouw. Alleen is deze visie op de maatschappij heel moeilijk aanvaardbaar voor mezelf.
1
Reageer op deze recensie