Schijnveiligheid

Een witte paraplu over zwarte letters. De cover geeft de verwarring goed weer. Onder de “heilige” paraplu wil het genootschap van Jehova’s Getuigen hun volgelingen bij elkaar houden, weg van de boze buitenwereld. In dit boek wordt pijnlijk duidelijk dat het verdriet en gevaar juist van binnen komt.
Het boek geeft inzicht in de opzet van het web. Van jongs af aan leren ze de bijbel te lezen zoals het hen in de “Koninkrijkszaal” wordt voorgekauwd als “De Waarheid”. Voor iedereen die niet hierin gelooft en leeft volgens hun regels, wacht op de Oordeelsdag, de dag dat Jezus terugkomt, de verdoemenis. En die dag komt spoedig, wordt hen verzekerd, dus studeren heeft geen zin. Ze kunnen beter leren hoe ze hun paradijs mooi kunnen maken, als alleen hun gemeenschap nog op aarde overblijft.
Het moet voor een kind heel verwarrend zijn om te horen dat opa en oma en zelfs een broer, van het ene op het andere moment, als gevaarlijk worden gezien, omdat ze zich terug hebben getrokken uit deze geloofsgemeenschap. Het familielid wordt dan uitgesloten en elk contact kan betekenen, dat voor hen ook uitsluiting volgt.
De schoolperiode is uitermate moeilijk, want andere kinderen in de klas vieren feesten waar Jehova’s Getuigen zich verre van moeten houden. Na schooltijd worden ze geacht, zich snel weer onder geloofsgenoten te begeven, omdat hun klasgenoten “slechte omgang” zijn. Ze kunnen dus niet anders dan buitenbeentjes zijn.
Als jong volwassenen zullen ze, als ze een relatie krijgen, uiteraard met iemand uit de Jehovagemeenschap, waarschijnlijk snel trouwen. Elkaar van tevoren goed leren kennen is namelijk vrijwel onmogelijk, omdat ze nooit samen alleen in een ruimte mogen zijn. Seks voor het huwelijk is helemaal streng verboden. Als ze dan bij het volwassen worden uit elkaar groeien, is dat pech, want scheiden mag natuurlijk ook niet.
Dit web van regels en grenzen wordt nauwlettend bewaakt door de leden en bij de geringste twijfel komt er een ouderling op bezoek.

Met deze goed en vlot geschreven biografie heeft Dennis Biesma veel meer gedaan dan voor zichzelf, al schrijvende, te verwerken dat hij als kind werd gehersenspoeld met bizarre normen en waarden en een totaal verkeerd beeld van de wereld, met alle gevolgen van dien voor zijn latere leven.
Hij heeft de moed gehad om alle wantoestanden in details uit de doeken te doen, nadat hij uiteindelijk “wakker” werd en zich los wist te maken van alle indoctrinaties.
Hij schrijft hoe hij op internet ging speuren, wat vroeger niet mocht, en schrikbarende ervaringen van kindermisbruik binnen deze gemeenschap tegenkwam. En alles werd onder de tafel geveegd. Bij de katholieke kerk komt er nu heel veel naar buiten, maar de Jehovagemeenschap weet het nog steeds verborgen te houden.
Dit boek is dan ook een waardevolle bijdrage om de echte “waarheid” zichtbaar te maken en recht te doen aan de vele slachtoffers.

De volgende keer, als er weer in het weekend zo’n groepje, in veel te nette kleren, voor mijn deur staat, ga ik geen folder meer aannemen om maar van ze af te zijn, maar ze ongezouten zeggen dat ik niks met hen te maken wil hebben. Deze sekte, want dat is het, behoeft grondige inspectie, zodat het verboden kan worden.